W pierwszej części poradnika do 3D Buildera zwracaliśmy uwagę na opcję tworzenia przestrzennych modeli na podstawie obrazu. Teraz przyjrzymy się jej bliżej.

Zacznijmy od omówienia możliwości, jakie daje opcja Załaduj obraz.

Po wczytaniu obrazu w dowolnym formacie pliku graficznego otrzymujemy model z wycięciem o kształcie wczytanej grafiki.

Wybierając grafikę, pamiętaj aby:

  • nie była zbyt skomplikowana i szczegółowa – narzędzie świetnie sprawdzi się do wykonywania foremek do ciast o niebanalnym kształcie; do wykonania modeli bardziej nadają się rysunki i grafiki niż zdjęcia

  • drobne elementy miały kontakt z główną bryłą modelu; o co chodzi? spójrz na poniższą grafikę – element wewnątrz obrysu (oko i brew) nie ma z nim żadnego kontaktu; po wydrukowaniu ta część wydruku po prostu zostanie na stole roboczym

  • zbyt cienkie elementy mogą wydrukować się nieprawidłowo lub ulec zniszczeniu zaraz po ich wytworzeniu; spójrz na zdjęcie poniżej – model jest zbyt szczegółowy, a ażurowa struktura może okazać się niemożliwa do wydrukowania

Pamiętaj, ze nawet kiedy model na poziomie projektu wygląda prawidłowo, to wcale nie musi świadczyć o tym, że wydruk zakończy się powodzeniem.

Przyjrzyjmy się kilku opcjom funkcji Załaduj obraz.

  • Metoda – spośród metod przetworzenia obrazu możesz wybrać opcję konturu(najprostszą, jej użycie zapewnia największą zbieżność modelu z grafiką), mapa wysokości (gdzie program nadaje punktom o określonych kolorach ustalone wysokości), krawędź (podobna do mapy wysokości, jednak tutaj większa wysokość ustalana jest na krawędziach elementów obrazu) oraz znaczek pocztowy (krawędzie imitują charakterystyczne, ząbkowane krawędzie znaczka)

Kontur

Mapa wysokości

Krawędź

Znaczek pocztowy

  • Odwrócenie – poprzez włączenie lub wyłączenie tej opcji, wybierasz czy tylko kontur elementu ma zostać wypełniony (prawo) czy wszystko poza nim (lewo)

  • Poziomy – w przypadku wielokolorowych grafik program nie zawsze uznaje za kontur to, czego byśmy oczekiwali; do dostosowania liczby użytych kolorów użyj suwaka – zobacz sam jak wiele zmienia ilość poziomów; należy pamiętać, że nie każda grafika umożliwia przekonwertowanie jej na model 3D

  • Wygładź – pozwala na uproszczenie skomplikowanych geometrii; ma poniższym przykładzie widać, że uproszczenie wpływa na zmniejszenie dokładności i usuwa zbędne szczegóły

  • Tekstury – opcja umożliwia wyświetlenie kolorów i tekstur występujących na zdjęciu. Z uwagi na zwiększenie czytelności modelu możesz wyłączyć tę opcję.

Finisz, czyli co teraz?

Po skończonej pracy możesz wydrukować swój model przestrzennie lub na papierze. Opcja Drukuj na papierze jest przydatna podczas tworzenia projektu, który nie wymaga stricte technicznej dokumentacji.

Wróćmy jednak do meritum sprawy – druku 3D. Przygotowany model możesz zapisać w dowolnym formacie i przygotować do druku w oprogramowaniu do cięcia (więcej porad dotyczących slicingu znajdziesz tutaj). Możesz również wydrukować go bezpośrednio z Twojego komputera, jeżeli Twoja drukarka jest z nim kompatybilna.

Jeśli jednak nie masz drukarki 3D możesz zamówić wydruk po kliknięciu opcji Zamów online. Usługa realizowana jest przez jedna z najpopularniejszych platform usługowych – i.materialse. Kilka kliknięć i możesz złożyć zamówienie na wydruk.

<< Przejdź do CZĘŚCI II poradnika

Magdalena Przychodniak
Inżynier biomedyczny śledzący najnowsze doniesienia dotyczące biodruku oraz zastosowań druku przestrzennego w nowoczesnej medycynie.

    Comments are closed.

    You may also like