Dziś Autodesk ogłosił premierę nowej wersji swojego oprogramowania – Autodesk Netfabb 2026 – która wprowadza szereg istotnych zmian i usprawnień dla użytkowników zajmujących się profesjonalnym drukiem 3D.
Pierwszą dużą nowością jest rozszerzona kompatybilność z drukarkami 3D od takich producentów jak Aconity3D, Farsoon, Formlabs, HP, Photocentric, SCANLAB, Schaeffler Special Machinery, Stratasys oraz Weirather.
W obszarze nestingu wersja 2026 wprowadza nowy system o nazwie True Shape Packing. To całkowicie nowa implementacja tej funkcji, zaprojektowana z myślą o produkcji seryjnej. Oferuje wysoką wydajność, dużą możliwość konfiguracji oraz natywne wsparcie dla duplikacji elementów i ich rozmieszczania na wielu platformach roboczych jednocześnie.
Automatyzacja i raportowanie również zyskały nowe możliwości. Skrypty Lua obejmują teraz nowe metody generowania i serializacji danych graficznych (np. zrzutów ekranu), co umożliwia lepszą integrację z systemami bazodanowymi poprzez połączenia ODBC.
Znacząco ulepszono również generowanie struktur podporowych. Użytkownicy mogą teraz obracać całą siatkę podpór, co oszczędza czas potrzebny wcześniej na ręczne repozycjonowanie pojedynczych belek. Pojawiła się także nowa kontrola orientacji podpór względem płaszczyzny poziomej, co pomaga zapobiegać deformacjom. Wykrywanie skupisk (ang. cluster detection) uwzględnia teraz anizotropowe efekty recoatera, a geometria płyty bazowej została ulepszona, by zwiększyć jej sztywność i umożliwić łatwiejsze usuwanie w jednym kawałku.
Symulacja lokalna została rozwinięta o nowe „karty konfiguracyjne”, pozwalające na bardziej realistyczne elastyczne zamocowanie płyty roboczej. Ponadto generowanie „ghost parts” ignoruje przegrzewanie podpór i koncentruje się wyłącznie na geometrii rzeczywistych części.
Silnik JavaScript wykorzystywany w Advanced Toolpath Utility (ATU) został zaktualizowany do wersji V8, co przynosi wiele nowych funkcji – w tym profilowanie wydajności kodu oraz panel outline, pokazujący zadeklarowane zmienne i zdefiniowane funkcje, ułatwiając nawigację w kodzie.
Z perspektywy organizacyjnej, Netfabb Premium został oficjalnie przemianowany na „Netfabb” i jest teraz dostępny w ramach pakietu Autodesk Fusion with Netfabb. Jednocześnie Netfabb Ultimate został wycofany – nie pojawi się wersja 2026 i nie ma możliwości przedłużenia licencji.
Użytkownicy posiadający aktywną licencję Netfabb Ultimate mogą nadal korzystać z wersji 2025.1, jednak nowe funkcje będą dostępne wyłącznie w Netfabb (dawniej Premium), który od wersji 2025 zawiera większość funkcji wcześniej zarezerwowanych dla edycji Ultimate.
Wraz z tymi zmianami Autodesk zakończył rozwój narzędzi Selective Space Structures (3S), Optimization Utility oraz Lattice Topology Utility.
Ceny prezentują się następująco:
- 5300 USD rocznie za Autodesk Fusion with Netfabb
- 33 950 USD rocznie za Netfabb Local Simulation
Co się wydarzyło tego dnia w historii branży druku 3D?
24.04.1989: Dr Hans J. Langer i Dr Hans Steinbichler założyli firmę EOS GmbH.
Newsy & Plotki:
- Vanessa Listek – wieloletnia redaktorka 3DPrint.com – ogłosiła awans na stanowisko Redaktor Zarządzającą. Obecnie, po odejściu byłego redaktora naczelnego Michaela Molitcha-Hou do ASTM, zespół 3DPrint składa się z czterech autorów: dwóch Redaktor Zarządzających – Listek i Sarah Saunders, jednego Redaktora Naczelnego – Jorisa „Pozwólcie Że Powiem Wam Co Bym Zrobił Gdybym Był Josefem Průša” Peelsa oraz jednego analityka – Matta Kremenetsky’ego.
- Japońska firma TECDIA wraz z amerykańskim Slice Engineering wprowadziły na rynek kaikaFIN – dyszę do druku 3D o średnicy 0,1 mm, przeznaczoną do hotendu Mako, dedykowaną drukarkom Bambu Lab. Zaprezentowana podczas RAPID + TCT 2025, oferuje wysoką rozdzielczość druku FDM z lepszym przepływem materiału i większą precyzją. Jest już dostępna w Japonii i USA.
- Indyjska armia, IIT Hyderabad oraz Simpliforge Creations zrealizowały pierwszy w Indiach, drukowany na miejscu bunkier wojskowy w Ladakhu, na wysokości 3350 metrów. Zbudowany w zaledwie pięć dni, obiekt jest najwyżej położoną konstrukcją wydrukowaną w technologii 3D na świecie. Projekt pokazuje potencjał druku przyrostowego dla szybkiej, autonomicznej infrastruktury wojskowej w ekstremalnych warunkach.
Artykuł został oryginalnie opublikowany na The 3D Printing Journal: The Atomic Layers: S9E24 (00261)
