Dzisiejszy wtorek przyniósł kolejną dużą zmianę w Nano Dimension. Dotychczasowy — choć tymczasowy — CEO, Julien Lederman, ustąpił ze stanowiska, a jego miejsce zajął Ofir Baharav — były Przewodniczący Rady Dyrektorów. Z kolei Robert Pons, członek zarządu Nano Dimension, objął funkcję Przewodniczącego Rady.
Nadążacie?
Ofir Baharav to bardzo doświadczony menedżer — wcześniej pełnił funkcję CEO w XJet (2007–2014) oraz VP w Stratasys (2014–2015). Z Nano Dimension związany był już dwukrotnie — raz w latach 2020–2021, a ponownie od stycznia 2025 roku, kiedy to Murchinson przejął kontrolę nad firmą.
Jako nowy CEO będzie miał twardy orzech do zgryzienia. Za kadencji Yoava Sterna Nano Dimension przejęło szereg firm — z których wiele nigdy tak naprawdę nie pasowało do siebie. Przejęcie Desktop Metal tylko pogłębiło ten stan, zwłaszcza że Ric Fulop również miał skłonność do intensywnego kupowania — choć przejmował naprawdę duże podmioty (takie jak EnvisionTEC czy ExOne), co sprawia, że stawka jest dziś znacznie wyższa.
Teraz Baharav musi to wszystko poukładać w jedną spójną całość. Może być zmuszony podjąć kilka niepopularnych decyzji — zamknąć lub sprzedać niektóre aktywa, których firma nie będzie w stanie sama utrzymać.
I nie zapominajmy: już wkrótce do całego miksu prawdopodobnie dołączy Markforged wraz ze swoim pakietem firm (takich jak Digital Metal czy Teton Simulation).
Mimo to wygląda na to, że nowy zespół w Nano Dimension nie musi być taki zły. Dziś — zupełnie niezależnie od informacji o zmianach w zarządzie — otrzymałem wiadomość, że przedstawiciele nowego kierownictwa odwiedzili niedawno niemiecki oddział ExOne i… spotkanie zostało bardzo pozytywnie odebrane.
Nie było łatwo ani gładko, ale z moich źródeł wynika, że jakość rozmów była znacznie wyższa niż wszystko, czego wcześniej doświadczono ze strony Amerykanów z Desktop Metal. (Przynajmniej tak mi powiedziano.)
Jeśli to prawda, może nie wszystko stracone? Może da się ten bałagan uporządkować i zamienić w względnie funkcjonującą całość? Zadanie jest ogromne, i moim zdaniem kilka firm będzie musiało zostać poświęconych w ramach czystki — ale może ta historia wciąż ma szansę zakończyć się czymś w rodzaju happy endu?
Co się wydarzyło tego dnia w historii branży druku 3D?
8.04.2013: Taulman 3D wypuścił filament nylonowy 645 Clear.
Newsy & Plotki:
- APWORKS i Equispheres rozpoczęły współpracę nad uruchomieniem produkcji Scalmalloy w Ameryce Północnej – to wysokowytrzymały stop aluminium, magnezu i skandu opracowany z myślą o druku 3D. Jeśli się to uda, Equispheres zostanie pierwszym dostawcą tego materiału w regionie. Celem partnerstwa jest wzmocnienie odporności łańcucha dostaw w lotnictwie i poszerzenie dostępu do zaawansowanych materiałów do AM.
- To może być naprawdę przełomowe! SCANLAB i 1000 Kelvin – twórca platformy AMAIZE Physics-AI – ogłosili integrację sterowania AI z przemysłowym drukiem 3D z metalu. Połączenie systemu SCANmotionControl z AI z AMAIZE pozwala symulować i realizować ścieżki lasera z najwyższą precyzją, umożliwiając drukowanie cienkich, złożonych geometrii i kontrolę profilu cieplnego. Rozwiązanie zmniejsza odpady, zwiększa wydajność i zapewnia skuteczność już przy pierwszym wydruku. Bazuje na otwartym formacie 3MF, co umożliwia skalowalność i pełną przejrzystość. Jeśli nie wiedzieliście – SCANLAB produkuje systemy optyczne, w które wyposażone są wszystkie najważniejsze drukarki 3D do metalu. Oznacza to, że nowa funkcjonalność po prostu będzie dostępna. A poziom kontroli nad wiązką lasera stanie się tak zaawansowany, że zastosowania dotąd trudne lub wręcz niemożliwe – zaczną się udawać.
- Na koniec bardzo zaskakująca i – dla mnie – bardzo przygnębiająca wiadomość: Michael Molitch-Hou — moim zdaniem najlepszy autor piszący o AM w historii branży — postanowił przenieść swoje talenty gdzie indziej, opuszczając 3DPrint.com. Wydaje mi się, że wiem dokąd. Wydaje mi się, że wiem dlaczego. To bardzo niefortunne, że osoby takie jak Michael – którym globalna branża AM tak wiele zawdzięcza – są zmuszone do podejmowania takich decyzji. Kiedyś napiszę o tym osobny tekst. I nie będzie to laurka dla branży AM. Zdecydowanie nie.
Artykuł został oryginalnie opublikowany na The 3D Printing Journal: The Atomic Layers: S9E8 (00245)
