Starając się optymalizować wyroby medyczne i eliminować najczęściej występujące problemy specjaliści eksperymentują z nowymi materiałami i technologiami wytwórczymi. Implanty wytwarzane metodą druku 3D stanowią coraz poważniejszą konkurencję dla standardowych wszczepów, powstałych w klasycznych metodach produkcji. Przykładem jest sytuacja w branży medycyny regeneracyjnej i estetycznej.

W przypadku implantów piersi najpopularniejszym materiałem eksploatacyjnym jest silikon – implant składa się z silikonowej torebki wypełnianej żelem lub roztworem soli fizjologicznej. Implant nie jest jednak zupełnie obojętny dla organizmu – wszczep może powodować bolesne zwłóknienia tkanki otaczającej wszczep. W skrajnych przypadkach może dojść nawet do pęknięcia silikonowej torebki i konieczności resekcji implantu.

Kilka lat temu odkryto, że materiał, który z powodzeniem może zastąpić silikon to polikaprolakton czyli PCL. Teraz BellaSeno, niemiecki start-up medyczny, uzyskał certyfikat ISO 13485 na drukowane 3D implanty piersi, produkowane pod marką Senealla. Jednocześnie, ogłoszona została informacja o przekazanym przez inwestorów kolejnym milionie euro, co w połączeniu z poprzednimi transzami finansowania daje wsparcie na poziomie €4,2 milionów.

Od 2015 roku firma BellaSeno pracowała nad stworzeniem alternatywy dla implantów silikonowych. Udało im się opracować wszczep, który ma formę porowatego rusztowania z PCL, którego cechą charakterystyczną jest fakt, że jest to materiałem biodegradowalnym. Oznacza to, że w warunkach panujących wewnątrz organizmu ulega od rozkładowi na związki nieszkodliwe do organizmu, które następnie są z niego wydalane. Ta właściwość wykorzystywana jest m.in. w przypadku implantów regenracyjnych, które degradują równocześnie z rozwojem tkanki, stanowiąc swoistego rodzaju rusztowanie do wzrostu tkanek.

Jak przebiega proces powiększania piersi z drukowanym 3D implantem? Skaffold stanowi stabilną platformę dla dojrzewania komórek tłuszczowych pacjenta, pobranych w zabiegu liposukcji. Planowany okres biodegradacji to dwa lata – po tym czasie naturalne piersi są wolne od obcych materiałów polimerowych, które zastępuje tkanka tłuszczowa.

Obecnie implant przeszedł już badania in vitro i in vivo – w czwartym kwartale 2019 roku rozpoczną się jego badania kliniczne.

Źródło: 3dprintingindustry.com

Magdalena Przychodniak
Inżynier biomedyczny śledzący najnowsze doniesienia dotyczące biodruku oraz zastosowań druku przestrzennego w nowoczesnej medycynie.

    Comments are closed.

    You may also like