Terry Wohlers: konsumencki druk 3D ≠ konsumenckie drukarki 3D

Kontynuujemy cykl artykułów poświęconych Terry’emu Wohlersowi i jego wykładowi na temat przyszłości druku 3D, wygłoszonemu w miniony czwartek konferencji Inside 3D Printing w San Diego, w USA. Tym razem poruszymy kwestię konsumenckiego druku 3D, którego Wohlers nigdy nie był wielkim fanem…

Wg badań rynkowych opublikowanych przez Wohlers Associates, w minionym roku na świecie sprzedano 278.385 niskobudżetowych drukarek 3D (<5000 $) oraz 12.558 wysokobudżetowych drukarek 3D (>5000 $). Jeśli chodzi o całkowitą wartość sprzedaży, to ok. 80% wygenerowały profesjonalne systemy produkcyjne, jednakże udział niskobudżetowych drukarek 3D będzie stopniowo wzrastał w kolejnych latach.

Wohlers przyznał, że nikt nie jest w stanie określić liczby producentów drukarek 3D na świecie…? Znakomita większość z nich produkuje tanie drukarki 3D typu FDM, wywodzące się w prostej linii z ruchu RepRap. Jeśli chodzi o producentów wysokobudżetowych drukarek 3D, to na rynku operuje ich ok. 60 (62 na koniec 2015 r.), co stanowi stuprocentowy wzrost w stosunku do roku 2011, gdy na tym segmencie rynku działało zaledwie 31 firm.

Terry Wohlers po raz kolejny akcentuje, że nie wierzy w konsumenckie drukarki 3D, wskazując że jedynymi domowymi odbiorcami tego typu produktów są hobbyści i amatorzy, którzy nie odgrywają jednak znaczącej roli z punktu widzenia całego rynku. Kto zatem kupuje niskobudżetowe drukarki 3D? Uczelnie i szkoły oraz firmy…

Nie oznacza to jednak, że druk 3D ominie sferę konsumencką – wg Wohlersa wręcz przeciwnie, z tym że nie w sferze drukarek 3D…

Czy konsumenci staną się częścią biznesu opartego o technologie przyrostowe? Oczywiście – Nike, Under Armour, Reebok, rower prezentowany przez Renishaw podczas targów formnext – wszędzie widzimy końcowe produkty wyprodukowane przy użyciu drukarek 3D. Rower z Renishaw jest ok. 10 razy droższy od roweru, który sobie ostatnio kupiłem, jednakże tego typu rozwiązania wkrótce powinny być bardziej przystępne.

Terry Wohlers

Koncept bazujący na tym, że druk 3D będzie służył do tworzenia przedmiotów końcowych nie przy pomocy domowych drukarek 3D, lecz z poziomu wyspecjalizowanych firm usługowych na zamówienie, nie jest niczym nowym. W październiku tą samą wizję prezentował Bill Nye – naukowiec prowadzący programy edukacyjne w amerykańskiej telewizji. Podobnie jak Wohlers, także Nye widzi przyszłość druku 3D jako narzędzie do produkcji spersonalizowanych dóbr konsumpcyjnych.

Czy drukarki 3D będą zatem wykorzystywane przez tzw. „zwykłego Kowalskiego„?

Jestem sceptyczny jeśli chodzi o konsumentów obsługujących własne drukarki 3D. Jeśli chodzi o konsumentów kupujących wydrukowane w 3D produkty – jestem cały na tak!

Terry Wohlers

Chociaż w słowach Wohlersa czy Nye jest sporo logiki i trudno kwestionować stawiane przez nich tezy, warto mimo wszystko mieć świadomość, że nie wszyscy podzielają ich punkt widzenia. Simon Shen – CEO XYZPrinting, największej firmy produkującej niskobudżetowe drukarki 3D na świecie, twierdzi że obecność niskobudżetowych drukarek 3D w gospodarstwach domowych to kwestia maksymalnie 20 lat. Argumentuje to tym, że ludzkość coraz szybciej przyswaja sobie nowe rozwiązania technologiczne i to co dziś wydaje się być kluczowym ograniczeniem (np. kwestia projektowania modeli do druku 3D, czy obsługa samych urządzeń), w przypadku kolejnych pokoleń użytkowników drukarek 3D będzie czymś naturalnym.

Podobny pogląd wydają się podzielać także takie koncerny jak Lenovo, Mattel, Dremel, czy Polaroid. Chociaż na chwilę obecną konsumencki druk 3D to faktycznie wyłącznie domena garstki pasjonatów i amatorów, najbliższe lata pokażą, kto miał w tym wszystkim rację…?

Źródło: www.3dprint.com
Zdjęcie przewodnie: MKzero via Foter.com / CC BY