Korzystanie z usług firm zajmujących się usługowym drukowaniem 3D jest rozwiązaniem odpowiednim zarówno dla osób i firm, które nie posiadają własnego urządzenia jak i tych, które wymagają dodatkowego wsparcia w produkcji. Co zrobić, aby ułatwić i maksymalnie przyspieszyć zlecanie produkcji elementów firmie zewnętrznej?
Poniżej przedstawiamy zestawienie dobrych praktyk, o których warto pamiętać, wysyłając pliki produkcyjne do zewnętrznej firmy usługowej. Stosowanie poniższych zasad pozwoli na przyspieszenie procesu realizacji zlecenia i na pewno skróci proces omawiania technicznych szczegółów o kilka maili czy telefonicznych rozmów.
Sprawdź, jak dokładny jest model 3D
Każda technologia druku 3D i każde urządzenie obarczone jest swoimi ograniczeniami. Zupełnie inną dokładność druku 3D jesteśmy w stanie uzyskać w przypadku technologii FDM, inną w przypadku druku 3D z żywic. Warto wziąć to pod uwagę, wybierając technologie – zbyt skomplikowany model w niewystarczająco dokładnej technologii i tak nie zostanie oddany 1:1 w stosunku do wirtualnego modelu 3D.
Projektowanie dedykowane wytwarzaniu w technologii druku 3D to skomplikowane zagadnienie – warto zacząć od sprawdzenia wymiarów i weryfikacji, czy dana technologia druku 3D będzie w stanie wykonać model. Podstawowe informacje na temat możliwości technologii przyrostowych dostępne są w poniższym artykule. Zanim wyślemy model do produkcji warto uprzedzić o ruchomych elementach czy wystających częściach – to również pomoże specjalistom w doborze odpowiedniej technologii druku 3D.
Sprawdź, jak skomplikowany jest wyeksportowany model 3D
Eksportując model, warto zwrócić uwagę czy stworzony model 3D nie jest zbyt skomplikowany. Co to oznacza? Problem zbyt skomplikowanych elementów może dotyczyć eksportu – programy do projektowania dają możliwość eksportu w określonej rozdzielczości (im wyższa rozdzielczość, tym większa liczba trójkątów w siatce modelu 3D). Ważne, aby dostosować siatkę do technologii wytwarzania. Należy jednak uważać – zbyt mała liczba trójkątów może wiązać się z kolei z bardzo niską jakością powierzchni (np. problem kanciastych otworów).
Inną kwestią jest problem wynikający z zbyt dużej ilości płaszczyzn, z których zabudowy jest model (np. jeśli chodzi o modele budynków). Zgodnie z naszym doświadczeniem, problem ten najczęściej dotyczy modeli makiet architektonicznych. Modele przygotowywane przez architektów, zgodnie z wytycznymi ich branży są bardzo szczegółowe – oznacza to, że najpewniej nie wszystkie elementy modelu 3D zostaną wydrukowane prawidłowo. Jednak co ważniejsze, większość slicerów nie jest w stanie poradzić sobie z pocięciem i przygotowaniem tak szczegółowych modeli 3D – zarówno w niskobudżetoych technologiach FDM jak i metodach proszkowych. Zbyt szczegółowy model jest interpretowany jako uszkodzony, a jego wydruk 3D jest często niemożliwy. Sygnałem ostrzegawczym powinien być byt duży rozmiary plików stl.
O najczęstszych błędach, dotyczących technologii 3D, popełnianych przez architektów powstał obszerny artykuł. Lektura artykułu może okazać się cennym doświadczeniem szczególnie dla architektów, którzy chcą wdrożyć technologię druku 3D do swojej pracy. Dzięki niemu zrozumieją, z jakimi wyzwaniami będą musieli się zmierzyć myśląc o wykorzystaniu druku 3D przy produkcji makiet, na co zwracać szczególną uwagę oraz jakich błędów unikać.
Sprawdź wymiary
Kluczem do przesłania odpowiednich plików produkcyjnych jest prawidłowy eksport modeli 3D z programu do projektowania. Eksportując szczególną uwagę należy zwrócić na jednostki – to ważne. Projektując element w skali metrycznej należy uważać, aby w tej samej skali został wyeksportowany (często zdarza się, że pliki eksportowane są nie w milimetrach, a calach, co całkowicie zaburza spójność wymiarową). Dobrą praktyką jest przesłanie rysunków technicznych wraz z modelem. Należy pamiętać, że firma usługowa najczęściej nie jest świadoma aplikacji, do jakiej będzie stosowany element, stąd nie jest również w stanie przewidzieć wymiarów, jakich może się spodziewać.
Gotowe modele warto sprawdzić przed wysłaniem w prostym programie np. 3D Builder (program do przeglądu i prostej edycji plików stl) – to pomoże w uniknięciu wielu niedomówień w trakcie zlecania druku 3D.
Sprawdź rozszerzenie
Należy pamiętać, że pliki powinny zostać wyeksportowane do uniwersalnego rozszerzenia – najczęściej, preferowanymi rozszerzeniami, które łatwo będzie otworzyć w przeglądarce modeli 3D są STL i STP (preferowany format plików do druku 3D jednokolorowego). Przesyłanie modeli 3D w rozszerzeniu natywnym danego programu do projektowania może nastręczać problemów i wymagać przesyłania kolejnych plików, potwierdzania wymiarów, itp.
