Od połowy listopada zeszłego roku mieliśmy okazję przez blisko trzy miesiące testować dwugłowicową drukarkę 3D hiszpańskiego BCN3D Technologies – Sigma R19. Artykuły opisujące kolejne etapy pracy z urządzeniem możecie przeczytać tutaj – teraz rozpoczynamy kolejny cykl poświęcony jej powiększonej wersji – wielkoformatowej Sigmax R19, o obszarze roboczym na poziomie 420 x 297 x 210 mm. Drukarka 3D została nam udostępniona do testów przez Global 3D – autoryzowanego dystrybutora urządzeń BCN3D w Polsce.
Cechą charakterystyczną drukarek 3D BCN3D Technologies jest autorski system dwóch niezależnych głowic drukujących o nazwie IDEX (Independent Dual Extrusion). Ruch głowic jest niezależny od siebie w osi X – w osiach Y i Z jest on zbieżny. Z jednej strony pozwala to na drukowanie modeli 3D z dwóch różnych kolorów, bądź z użyciem rozpuszczalnego materiału podporowego – z drugiej umożliwia podzielenie stołu roboczego na dwie części i równoczesne drukowanie dwóch kompletów detali w jednym procesie druku 3D. Zostało to szczegółowo opisane w artykule „BCN3D Sigma R19 – drukowanie 3D w trybie kopii i odbicia lustrzanego„.
Z perspektywy trzech miesięcy pracy z Sigma R19 muszę powiedzieć, że opcja dzielenia stołu roboczego na pół w celu zwiększenia mocy produkcyjnych drukarki 3D jest jedną z największych zalet tego urządzenia, lecz równocześnie czuć tu wielki niedosyt z powodu relatywnie niewielkiego obszaru roboczego. Flagowy model BCN3D jest wyposażony w stolik o powierzchni arkusza A4, tj. 210 x 297 mm [XY]. Gdy wybieramy tryb druku 3D w kopii lub odbicia lustrzanego, stół jest dzielony – jednakże nie na pół, tylko na trzy części – środkowa część jest buforem bezpieczeństwa, zabezpieczającym głowice przed ewentualną kolizją. Tym samym do dyspozycji mamy pasy robocze o szerokości zaledwie 7-8 cm w zależności od trybu pracy – dość mało aby cieszyć się względnym komfortem w doborze detali.
W BCN3D Sigmax R19 ten problem przestaje mieć znaczenie z uwagi na dwukrotnie większy obszar roboczy. 42 centymetry w osi X sprawiają, że użytkownik otrzymuje niejako dwie drukarki 3D!
Zanim jednak przejdziemy do tego etapu, rozpoczynamy od specyfikacji technicznej urządzenia, ceny oraz unboxingu i pierwszego uruchomienia.
BCN3D Sigma R19
Konstrukcyjnie i wizualnie Sigmax R19 jest po prostu przeskalowaną w osi X wersją oryginalnego, mniejszego urządzenia. Posiada identyczne funkcjonalności co Sigma R19 w rodzaju pojemników na resztki filamentu, prowadzenie filamentu „w podłodze” drukarki 3D, czy czujniki jego przepływu do głowicy. Wyświetlacz za pomocą którego sterujemy drukarką 3D jest takich samych rozmiarów i znajduje się w tym samym miejscu.
Stolik wydaje się być dużo sztywniejszy i stabilniejszy co zostało zapewne wymuszone przez jego gabaryt. Składa się z dwóch grzałek znanych z Sigmy, zainstalowanych obok siebie.
Nowością jest możliwość zainstalowania większych szpul filamentu poza komorą drukarki 3D. Z tyłu obudowy znajdują się uchwyty, w które można włożyć ramiona do trzymania szpul oraz wejścia na filament. Bez względu czy będziemy go wkładać wewnątrz drukarki 3D czy na zewnątrz, trafia on w to samo miejsce, tuż przed czujnik przepływu filamentu.
Podobnie jak w przypadku mniejszego modelu, BCN3D Sigmax R19 współpracuje tylko z filamentami o średnicy 2,85 mm.
Specyfikacja techniczna:
- technologia: FFF / FDM
- obszar roboczy: 420 x 297 x 210 mm
- liczba głowic: 2
- głowice pracujące niezależnie od siebie w osi X w systemie IDEX
- max temperatura głowicy: 290°C
- średnica filamentu: 2,85 mm
- obsługiwane materiały: PLA / ABS / Nylon / PET-G / TPU / PVA / Kompozyty (otwarta polityka materiałowa – możliwość używania filamentów innych producentów)
- stół roboczy: szklany, instalowany na magnesach
- max temperatura stołu: 100°C
- rozdzielczość warstwy: 0,05 – 0,5 mm (zależnie od średnicy używanej dyszy)
- kalibracja głowicy: automatyczna
- czujnik filamentu
- komunikacja: SD / kabel USB
- panel dotykowy LCD
- możliwość instalacji komory (za dopłatą).
Cena drukarki 3D to 17.000,00 PLN netto / 20.910,00 PLN brutto. Urządzenie można zamówić np. tutaj.
UNBOXING
Drukarka 3D przybywa do nas w takim-samym-tylko-dwa-razy-szerszym pudle co mniejsza Sigma.
Urządzenie jest zapakowane w solidny sposób – spod stołu wyciągamy pianki zabezpieczające i zrywamy naklejki z paneli bocznych (ja uczyniłem to nieco później niż jest to widoczne na zdjęciach).
Wewnątrz znajdujemy identyczny zestaw akcesoriów, narzędzi i szpul PLA (w tym samym srebrnym i granatowym kolorze) – wszystko zapakowane w tą samą czarną, brudzącą wszystko piankę. Zestaw narzędziowy jest ubogi – składa się ze szpachelki, cążek, kompletu kluczy imbusowych, szczelinomierza do kalibracji głowic drukujących względem stołu roboczego oraz tubki kleju Magigoo. Dodatkowo z drukarką 3D są dostarczane:
- szklany stół roboczy
- kabel zasilający
- kabel USB
- karta SD
- rurki prowadzące filament
- zwój nylonu służący do czyszczenia głowic
- dwa uchwyty na szpule oraz komplet zatyczek na rurki prowadzące filament i zacisków, którymi mocujemy je do kabli extruderów
- podkładki pod głowicę (potrzebne do drukowania 3D w trybie mirror)
- instrukcja i karta gwarancyjna.
Dostajemy też dwukolorowego Gekona, wydrukowanego na Sigmaxie.
SET UP & PIERWSZE URUCHOMIENIE
Procedura uruchamiania drukarki 3D jest identyczna jak w przypadku jej mniejszego modelu. Szklany stół roboczy mocujemy na magnesach, teflonowe rurki prowadzące filament wprowadzamy do ekstruderów wewnątrz urządzenia, a jej drugie końce zakładamy na głowicach drukujących. W Sigmax R19 przy głowicach pojawiły się drukowane osłony, które dodatkowo usztywniają rurki.
Wsuwamy kartę SD, podłączamy kabel zasilający i włączamy urządzenie. Na wyświetlaczu pojawi się SetUp Assistant:
Cała procedura przygotowania drukarki 3D do pracy przebiega identycznie jak w przypadku mniejszego modelu, więc wszystkich zainteresowanych odsyłam po prostu do wcześniejszego artykułu: „BCN3D Sigma R19 – unboxing i pierwsze uruchomienie„.
Gdy materiały są już zainstalowane, a pierwsza kalibracja przebiegła bez zarzutu (zobacz: „BCN3D Sigma R19 – jak kalibrować stół roboczy i głowice drukujące?„), możemy uruchomić oprogramowanie CURA i przygotować pierwszy wydruk do druku 3D. Program pobieramy z oficjalnej strony BCN3D i instalujemy na komputerze. Po uruchomieniu, w zakładce SETTINGS klikamy PRINTER / Add Printer i wybieramy nasz model drukarki 3D.
Wgrywamy model 3D, ustawiamy materiał (w moim przypadku oryginalne, srebrne PLA) oraz pozostałe parametry wydruku i nagrywamy gotowy plik .GCODE na kartę SD.
PIERWSZY WYDRUK 3D
Na start wydrukowałem duży topór wikinga, składający się z dwóch części:
Wkrótce kolejne testy i wydruki, lecz tymczasem… dość niespodziewanie w samym środku prac z nową drukarką 3D otrzymaliśmy kolejną „paczkę” – tym razem bezpośrednio z Hiszpanii. Więcej szczegółów – już jutro…
