Biodruk 3D sztucznej rogówki oka

Naukowcom z Uniwersytetu Nauki i Technologii w Pohang w Korei Południowej udało się stworzyć metodą biodruku 3D rogówkę ludzkiego oka. Projekt został rozpoczęty z myślą o stworzeniu tkanki do przeszczepów – według danych statystycznych, w Korei Południowej ponad dwa tysiące osób cierpiących na choroby wzroku czeka na przeszczep rogówki. Niestety, średni czas oczekiwania to około sześć lat.

Badacze wychodząc na przeciw problemowi niedoboru tkanek do przeszczepu rozpoczęli prace nad opracowaniem syntetycznej rogówki. Udało im się stworzyć biotusz, charakteryzujący się pełną przezroczystością oraz odpowiednia elastycznością (tak jak naturalna rogówka), przez co z powodzeniem może być wykorzystany w ewentualnym procesie implantacji.

W przypadku sztucznej rogówki najistotniejszą kwestią jest uzyskanie przezroczystej struktury, która nie będzie zniekształcać obrazu widzianego. Naturalna struktura rogówki, rozkład tkanki włóknistej oraz brak unaczynienia, warunkuje jej pełną przezroczystość.

W projekcie koreańskich naukowców do wytworzenia syntetycznej rogówki wykorzystano technologie biodruku 3D, która pozwoliła na zachowanie wysokiego stopnia kontroli nad wytwarzaną strukturą i lokalizacją włókien. Odpowiedni rozkład włókien kolagenowych w biodrukowanej 3D rogówce umożliwił stworzenie struktury podobnej do tej, która występuje w naturalniej rogówce zaledwie po 4 tygodniach w warunkach laboratoryjnych. Obecnie trwają dalsze badania nad uzyskaną syntetyczną tkanką.

Nie jest to pierwsza tego typu biodrukowana struktura – blisko rok temu pisaliśmy o biodrukowanej 3D rogówce oka, wykonanej przez zespół naukowców z Uniwersytetu New Castle. Wtedy, rogówka została stworzona z specjalnie opracowanego biotuszu, w którego skład wchodzi kolagen, czyli białko tkanki łącznej oraz alginian – substancje zapewniają oczekiwaną elastyczność tkance. Masa została wzbogacona również o komórki macierzyste pacjenta – wczesne badania in vitro wykazały, że ludzkie komórki wykazały wysoką przeżywalność.

O szczegółach projektu zespołu badawczego z Koreii możecie przeczytać w artykule naukowym, opublikowanym najnowszym numerze czasopisma Biofabrication.

Źródło: 3dprintingindustry.com

Scroll to Top