EOS North America i jej dział inżynierii stosowanej – Additive Minds, uruchomiły narzędzie analityczne „Can I 3D Print This„, umożliwiające tworzenie szybkich i w pełni zautomatyzowanych raportów na temat części, które mogą – lub nie powinny być – produkowane w technologii przyrostowej. W wielkim skrócie – raport odpowiada na pytanie: „Czy druk 3D to właściwa metoda do stworzenia części?” Aplikacja działająca z poziomu przeglądarki internetowej, pozwala na sprawdzanie zasadności użycia druku 3D zarówno dla metalu, jak i tworzyw sztucznych.
Dostosowany doprzemysłowego druku 3D, Can I 3D Print wykorzystuje informacje dostarczone przez użytkownika na temat aktualnej metody produkcji części oraz ich projektu 3D. Po wprowadzeniu danych generowana jest kompleksowa analiza, w tym oszacowanie kosztów, przewidywany czas produkcji, zalecaną drukarkę 3D i zalecane materiały. Po zakończeniu analizy generowany jest raport, który można pobrać. Analiza obejmuje również wielokrotne porównania kosztu części (CPP), harmonogramu produkcji oraz zużycia materiałów w porównaniu do obecnie stosowanych, tradycyjnych procesów produkcyjnych. Aplikacja pozwala też na bezpośredni kontakt ze specjalistami z Additive Minds, w celu dodatkowej konsultacji.
Druk 3D – tak wygląda ten proces krok-po-kroku:
- użytkownik wybiera konkretną część do wyceny
- użytkownik odpowiada na kilka podstawowych pytań dotyczących części, w tym jej zastosowania, rodzaju materiału, sposobu wykonania, aktualnych (lub oczekiwanych) kosztów jednostkowych i oczekiwanych korzyści jakie ma mu dać druk 3D (np. optymalizacja wagi, ceny lub czasu)
- aplikacja sporządza bardzo szczegółowy raport na temat części
- użytkownik przegląda analizę, a następnie może zdecydować, czy kontynuować działania (np. zamówić ją przez EOS), czy nie?
Cały proces jest zautomatyzowany, więc nie ma potrzeby angażowania pracowników sprzedaży. Jest to kluczowy aspekt usługi, ponieważ nie uruchamia się procesu powtarzalnych kontaktów ze strony handlowców z pytaniem o ich produkcję.
Jeśli chodzi o sam raport końcowy, to zawiera on:
- analizę geometrii części
- zalecany system druk 3D i materiał
- zalecane właściwości materiału w porównaniu z obecnymi materiałami
- analiza progu rentowności i czasu produkcji w porównaniu do aktualnej metody wytwarzania
- porównanie CPP z obecnym procesem produkcyjnym i cyklem życia produktu
- „inteligentna” analiza CPP, która dostosowuje się w oparciu o orientację części.
Co ciekawe, właściwości części są szacowane, a następnie porównywane z oryginalnym materiałem użytym przez użytkownika. To pozwala na natychmiastowe sprawdzenie, czy część spełnia wymagania techniczne? Znaczna część raportu oparta jest na analizie finansowej. Chodzi o to, aby umożliwić użytkownikowi podjęcie decyzji o tym, czy wyprodukować część za pomocą druku 3D, czy warto jednak pozostać przy aktualnej metodzie produkcyjnej? Chociaż decyzja ma aspekty techniczne, ostatecznie sprowadza się do kosztów produkcji i cykli czasowych dostaw, które są doskonale analizowane w wygenerowanym raporcie.
Do stworzenia systemu, EOS współpracował z firmą CASTOR. Narzędzie internetowe jest obecnie dostępne tylko dla użytkowników z Ameryki Północnej, ale EOS zamierza rozszerzyć to dla użytkowników z reszty świata. Na ten moment analiza jest ograniczona do pięciu części, ale większe analizy wsadowe aplikacji lub zespołów można przeprowadzić dzięki współpracy z zespołem inżynierów EOS Additive Minds.
Źródło: www.eos.info
Zdjęcia: www.eos.info (materiały prasowe / wszystkie prawa zastrzeżone)
