Monitorowanie zmian temperatury ciała może dostarczyć szereg istotnych informacji na temat zdrowia pacjenta – jej obniżenie, podwyższenie czy nawet niewielkie zawahania mogą być reakcją organizmu na rozwijające się ognisko chorobowe. Większość dostępnych obecnie termometrów opiera się na zbieraniu informacji dotyczących ciepłoty ciała na podstawie pomiaru temperatury powierzchni skóry, skutkujący nieco przekłamanym wynikiem. Rozwiązaniem tego problemu może okazać się douszne urządzenie, które udało się stworzyć naukowcom z Uniwersytetu Kalifornijskiego.
Wykonany z wykorzystaniem technologii druku przestrzennego sprzęt dokonuje dokładnego pomiaru z powierzchni błony bębenkowej, wykorzystując światło podczerwone. Wystąpienie gorączki, czyli jednego z podstawowych wskaźników medycznych często ma kluczowe znaczenie podczas obserwacji reakcji organizmu (m.in. po przeprowadzonej operacji czy zastosowaniu leku).
Niewielki rozmiar urządzenia sprawia, że urządzenie może być użytkowanie nie tylko w czasie hospitalizacji, ale także do kontrolowania ciepłoty ciała w czasie treningu – jej noszenie nie wiąże się z dyskomfortem użytkownika. Wszystkie pomiary są przekazywane na urządzenie mobilne za pomocą łączności bezprzewodowej (Bluetooth), co eliminuje konieczność posiadania przez termometr wyświetlacza (który z pewnością zwiększyłby wagę urządzenia, sprawiając że jego noszenie nie byłoby tak wygodne).
Według przeprowadzonych badań, otrzymane wyniki pokrywają się z realną temperaturą ciała badanego, dając możliwość śledzenia ewentualnych nieprawidłowości przez dłuższy okres czasu bez konieczności ingerencji podczas kolejnych pomiarów.
Pewnie zastanawiacie się, czy noszenie urządzenia nie wiąże się z zmniejszeniem zakresu słyszalnych dla badanego dźwięków. Otóż termometr wyposażony jest w mikrofon, który wykorzystując przewodnictwo kostne nie wpływa na pogorszenie słyszalności.
Do wytworzenia bazy urządzania z elastycznego włókna poliuretanowego, wyposażonej w sieć mikrokanałów, twórcy zdecydowali zastosować technologię druku przestrzennego. Zaprojektowana komputerowo architektura dzięki zastosowaniu technik addytywnych została bezbłędnie odwzorowana zapewniając wysoką jakość połączeń pomiędzy poszczególnymi elementami urządzenia. Wydrukowana obudowa została nasycone niskotopliwym stopem metali (Galinstan) w postaci ciekłej, tak aby wypełnił powstałe kanały.
Według twórców projektu, wdrożenie w cykl produkcyjny druku 3D pozwala na modyfikacje urządzenia i dostosowanie go do potrzeb konkretnego użytkownika. Jest to przykład wdrażania założeń koncepcji medycyny personalnej w urządzeniach codziennego użytku, które maja wpłynąć na znaczne poprawienie jakości świadczonych usług przy zadbaniu o najwyższy poziom komfortu pacjenta.
Źródło: 3ders.org, pubs.acs.org
