Znudziło Ci się już drukowanie cudzych projektów? Masz ochotę spróbować własnych sił w projektowaniu modeli do druku 3D? Zanim zaczniesz pracę z oprogramowaniem parametrycznym przetestuj 3D Buildera – niepozorny program, który daje wiele możliwości!
3D Builder jest prostym narzędziem od Microsoft, który umożliwia tworzenie i personalizację modeli gotowych do druku. Aplikacja jest integralną częścią systemu Windows (od wersji 8.1) – czy sprawdziłeś już czy masz ją na swoim komputerze? Przedstawiamy krótki poradnik, który pozwolić Ci rozpocząć pracę z 3D Builderem i poznać jego podstawowe funkcje.
Program obsługuje obecnie szereg rozszerzeń używanych w projektowaniu przestrzennym. Pliki są ładowane i zapisywane w formatach : 3MF, OBJ, PLY oraz standardowe STL.
Interfejs
Po uruchomieniu aplikacji naszym oczom ukazuje się ekran startowy – przejrzysty układ menu pozwala na wybór pomiędzy tworzeniem modelu od podstaw (Nowa Scena) lub pobraniem gotowego projektu z integralnej biblioteki plików. W kolekcji podzielonej na tematyczne grupy zawierają się elementy codziennego użytku, zabawki czy modele o prostych geometriach. Można je wydrukować bez nanoszenia zmian lub spersonalizować poprzez wygenerowanie np. unikalnego napisu.
Ponadto możesz załadować również obiekt stworzony w innym oprogramowaniu (Załaduj obiekt). Pamiętaj jednak, że wielokrotne edytowanie modelu w różnych programach znacząco obniży jego jakość (za każdym razem siatka trójkątów ulega coraz większemu uproszczeniu).
Ciekawą opcją jest możliwość załadowania obrazu 2D i na jego podstawie utworzenie modelu do wydruku przestrzennego.
Możemy pracować również nad modelem uzyskanym dzięki skanowaniu czujnikiem Kinect (tak, 3D Builder jest dostępny również na Xbox One). Przycisk Skanuj przekierowuje automatycznie do Sklepu, gdzie możemy pobrać niezbędną aplikację.
Nawigacja
Poruszanie się w trybie edycji jest niezwykle intuicyjne, przez co nie powinno sprawiać kłopotów. W razie problemów zawsze możesz sprawdzić za co odpowiedzialne są poszczególne przyciski myszy.
- prawy przycisk myszy – zmiana kąta, obrót kamery,
- lewy przycisk myszy – przesuwanie kamery,
- scroll – oddal/przybliż.
Pierwszy model
Na przykładzie modelu dostępnego w jednej z bibliotek plików STL przybliżymy Ci jak skalować elementy i poruszać nimi. Pierwszą decyzją, jaką należy podjąć podczas importowania obiektu jest to, w jakiej mają być podawane wymiary modelu.
Po całkowitym załadowaniu pliku (Import modelu) dostępne są trzy menu: dolne, boczne oraz górne.
Menu dolne
Przydaje się podczas przeprowadzania podstawowych operacji na modelach. Parametry można zmieniać przy pomocy strzałek o oriantacyjną wartość lub wpisywać konkretne wartości (wartość aktualnie modyfikowanej wartości widoczna jest w lewym dolnym rogu dolnego menu). Menu daje możliwość:
- przesuwania w osiach X,Y,Z
- obracania o określony kąt (ikona widoczna obok wartości kąta odpowiada za wyzerowanie stopni we wszystkich płaszczyznach)
- skalowania (ikona kłódki odpowiada za zachowanie proporcji pomiędzy wszystkimi wymiarami).
Menu boczne
Zawiera informacje o zaznaczeniu modelu i jego atrybutach (kolor i materiał, który można dostosować w górnym menu). Dostępne opcje przydają się, kiedy pracujemy z wieloma obiektami. Dzięki opcji grupuj/rozgrupuj sam ustalasz jak program interpretuje modele. Grupowane modele traktowane są jako jeden obiekt – za jednym zamachem zmienia się ich rozmiar i położenie. Jeśli chcesz jednak zmienić któryś czynnik niezależnie, tylko dla jednego modelu musisz użyć rozgrupowania. Spójrz na różnice pomiędzy dwoma screenami (podkategoria Elementy).
