Kontynuujemy omawianie kolejnych funkcji oferowanych przez aplikację 3D Buildera. Dzisiaj skupimy się na menu górnym, zawierającym m.in. ważne opcje edytowania elementu.
Przegapiłeś pierwszą część poradnika? Nic straconego – znajdziesz go tutaj.
Menu górne
Posiada najwięcej funkcji, które mogą się przydać podczas tworzenia lub edycji projektu. Wstęgowa forma, przywodząca na myśl narzędzia pakietu Office, kryje w sobie opcje wstawiania, edycji, wyświetlania oraz malowania.
Wstaw
3D Builder oprócz wczytywania gotowych modeli z biblioteki daje również możliwość ładowania prostych brył geometrycznych w trakcie edycji. Kliknięcie Dodaj przenosi bezpośrednio do ekranu startowego, bez utraty aktualnie tworzonego modelu.
Obiekt
Po rozwinięciu wstęgi Obiekt zajdziemy kilka podstawowych funkcji dotyczących przede wszystkim dostosowywania położenia obiektu w obszarze roboczym. Poniżej przedstawiona opcja duplikowania elementów – chyba nie wymaga wyjaśnienia.
Funkcja Osadź pozwala na dowolne poruszanie obiektem. W przeciwieństwie do możliwości dolnego menu, gdzie obiekt może być przemieszczany i obracany tylko w trzech podstawowych płaszczyznach Osadź daje pełną dowolność.
Ciekawym narzędziem jest Miara, która sprawia, że 3D Builder nosi znamiona oprogramowania paramaterycznego. Po ustaleniu dwóch punktów na powierzchni modelu poprzez kliknięcie, program podaje odległość pomiędzy nimi. Dokładne ustalenie punktu pomiarowego jest jednak mało prawdopodobne – odległość jest zazwyczaj wartością przybliżoną.
Edytuj
Najbardziej rozbudowana wstążka w tym menu, wymagająca obszerniejszego opisu – zawiera najwięcej przydatnych opcji, jeżeli chodzi o edycję modelu.
Na pierwszy ogień – opcja Uprość pozwala na zredukowanie płaszczyzn trójkątów w siatce modelu. Na poniższym screenie dokładnie widać różnicę pomiędzy modelem właściwym (niebieska siatka) a uproszczonym. Stopień uproszczenia ustawiamy przy pomocy suwaka – przy maksymalnym poziomie uproszczenia liczba powierzchni została zredukowana o ponad połowę.
Uważaj! Podczas upraszczania może dojść do modyfikacji w taki sposób, że jego wydrukowanie będzie kłopotliwe jeżeli nie niemożliwe. W takiej sytuacji 3D Builder podkreśla powierzchnie pod modelem na czerwono (po kliknięciu na ikonę klucza nasadowego model zostaje automatycznie naprawiony – screen poniżej).
Podziel – prosta, ale bardzo przydatna opcja. Pozwala na wyznaczenie płaszczyzny dzielącej model na części. Możemy zmieniać kąt pod jakim ustawiona jest płaszczyzna oraz wysokość. Następnie wybieramy, którą z obciętych części zachowujemy (górna, dolna a może obie).
Poprzez funkcję Wygładź łagodzimy ostre kąty, zamieniając poligonalny model w bardziej obły (poprzez zwiększenie ilości powierzchni w siatce trójkątów). Skojarzenie do Uprość nie jest bezpodstawne – można uznać je za antagonistyczne opcje.
Opcja Uwypuklenie pozwala na dodawanie napisów i kształtów na powierzchni modelu – również na elementach walcowych. Pożądany napis wprowadzamy w polu Tekst, dostosowując typ i rozmiar fontu. W przypadku uwypuklenia konturu najlepszym wyborem będą proste ikony, najlepiej jednokolorowe. W przypadku wielobarwnych grafik wytłoczenie jest dalekie od przewidywanego efektu. Na tym etapie możesz wybrać również, w jakim odwzorowaniu będzie wyświetlany tekst/kontur – płaszczyznowym, walcowym czy sferycznym.
Dzięki opcji Wytłoczenie wewnętrzne umożliwia wybranie dowolnej wysokości (na poniższym screenie cały długość elementu) modelu od której materiał będzie wytłaczany aż do poziomu stołu roboczego.
Scal działa jak grupowanie (omówione w poprzedniej części poradnika) – program interpretuje dwa modele jako jeden.
Opcje Przecinanie i Odejmowanie możesz skojarzyć z podstawowymi działaniami na zbiorach. Spójrz na poniższy screen – przed zastosowaniem operacji wszystkie modele wyglądały tak, jak złożenie po lewej stronie.
W przypadku środkowego złożenia użyto opcji Przecinanie – jej wynikiem jest zachowanie elementu wspólnego dwóch lub więcej elementów. W przypadku ostatniego modelu (po prawo) usunięty zostaje cały zaznaczony model i wszystkie części wspólne z innymi modelami
Malowanie
Funkcja równie ciekawa co niepotrzebna (jeżeli projektujesz stricte pod FDM). Możesz nadać swojemu wydrukowi niepowtarzalny charakter dobierając kolor lub teksturę.
Jeżeli chcesz aby Twój obiekt zachował ustaloną barwę lub motyw zapisz go w formacie 3MF. W przypadku plików STL tego typu operacje są zbędne – ten format nie zapisuje informacji o kolorze lub teksturze.
Widok
Pozwala na wybranie sposobu, w jaki element będzie wyświetlany. Możesz sprawdzić np. jak Twój model będzie wyglądał przy zastosowaniu konkretnego koloru.
