Posąg Dawida autorstwa Michała Anioła, to jedna z najbardziej znanych rzeźb na świecie, jednakże mało kto zdaje sobie sprawę z jego rzeczywistych gabarytów. Stojący w Galleria dell’Accademia we Florencji we Włoszech Dawid mierzy aż 517 centymetrów i jest wykonany w całości z marmuru. Specjaliści z firmy Exaddon i naukowcy ze szwajcarskiego ETH Zurich postanowili tymczasem zrobić coś zgoła odmiennego i wydrukować posąg w mikroskopijnej wersji wykorzystując do tego specjalną, autorską technikę druku 3D.
Posąg – a konkretnie dwie jego wersje, jedna o wysokości 1 mm i druga 0,1 mm, powstały w oparciu o metodę przyrostową stworzoną przez zespół naukowy kierowany przez profesora Tomaso Zambelli’ego z Laboratorium Biosensorów i Bioelektroniki w ETH Zurich i zoptymalizowaną przez Giorgio Ercolano z firmy Exaddon AG z miejscowości Glattbrugg w Szwajcarii. Jest to system do mikroprodukcji addytywnej o nazwie CERES, zdolny drukować złożone detale ze stopów metali w mikrometrycznej skali i rozdzielczości sięgającej submikrometrów.
Druk 3D w tej technologii polega na elektromechanicznym osadzaniu roztopionych metali na podłożu przewodzącym prąd. Materiał budulcowy nanoszony jest przy pomocy mikropipety sprzężonej ze wspornikiem, kontrolującym siłę ekstruzji i precyzję jego nakładania. Za pomocą pomiarów siły optycznej można budować detale warstwa po warstwie. Posągi zostały wydrukowane bez podpór i nie wymagały żadnego dodatkowego etapu post-processingu po zakończonej pracy.
Giorgio Ercolano z Exaddon wydrukował Dawida w dwóch rozmiarach: najpierw o wysokości 1 mm, a następnie w rozmiarze dziesięć razy mniejszym. Drugi posąg jest wielkości cokołu pierwszego. Ale przy tak małych strukturach osiągnięcie wymaganej rozdzielczości staje się problematyczne. Drukarka 3D potrzebowała 30 godzin na stworzenie większego Dawida, ale zaledwie 20 minut na mniejszą wersję. Obydwa powstały z miedzi.
Teoretycznie system może drukować obiekty o maksymalnej wysokości do 5 mm, ale pojemnik zawierający materiał posiada tylko mikrolitr pojemności – akurat tyle, aby wydrukować posąg o wysokości 1 mm.
Technologia nonodruku 3D z metali jest interesujący przede wszystkim dla firm z branży elektronicznej. Dzięki tej metodzie producenci mogliby łączyć ze sobą układy komputerowe lub precyzyjnie naprawiać systemy mikroelektroniczne. Proces pozwala na druk 3D z platyny, złota, niklu, srebra, lub miedzi.
Źródło: www.3dprintingcenter.net
