Nikogo nie trzeba przekonywać o tym, że NASA wierzy w technologie przyrostowe. Organizacja udowadnia to poprzez nawiązywanie kolejnych współprac czy branie udziału w nowych przedsięwzięciach angażujących start-up’y technologiczne z różnych branż. Każdy nowy projekt wiąże się zazwyczaj z niemałą inwestycją – tym razem NASA poinformowała o przeznaczeniu ponad $73 milionów na projekt opracowania metody druku 3D na niskiej orbicie okołoziemskiej.
W projekt zostanie zaangażowana system Archinaut One, umożliwiający wytwarzanie addytywne w nieprzychylnych warunkach panujących w przestrzeni kosmicznej. Głównym celem jest stworzenie w technologii addytywnej dwóch dziesięciometrowych belek – efekt będzie potwierdzeniem sukcesu wstępnych badań i testów przeprowadzanych w komorach próżniowo-termicznych. Belki zostaną następnie wykorzystane do umieszczania na nich paneli słonecznych, które według przewidywań mogą być nawet pięciokrotnie bardziej wydajne niż instalacje na innych satelitach podobnej wielkości.
Jak mówi Jim Reuter z NASA, możliwość zdalnej produkcji addytywnej w kosmosie daje zupełnie nowe perspektywy eksploracji kosmosu, w tym wysłaniu załogowych misji na Księżyc do 2024 roku, a następnie na Marsa.
Sercem systemu Archinaut One jest urządzenie Made In Space (jego pełna nazwa to Extended Structure Additive Manufacturing Machine), które pozwala na produkcję addytywną z materiałów termoplastycznych w warunkach próżni. W zeszłym roku z wykorzystaniem systemu Archinaut stworzono wydruk 3D o długości 37,7 m, który został wpisany do księgi Guinnessa jako „najdłuższy model 3D wydrukowany w jednej części„.
Założeniem projektu jest umożliwienie zdalnej budowy anten komunikacyjnych, teleskopów kosmicznych czy innych złożonych struktur przestrzennych – obecnie takie zadania są często wykonywane przez astronautów, co często wiąże się z dużym ryzykiem.
Start rakiety Rocket Lab Electron, która wyniesie system na orbitę planowany jest na rok 2022.
Źródło: 3dprintingindustry.com
