Jedną z najważniejszych i najdynamiczniej rozwijających się gałęzi związanych z zastosowaniem druku 3D jest medycyna. Używa ona najbardziej rozwiniętych i zaawansowanych technologicznie maszyn, za pomocą których powstają nieprawdopodobne projekty i rozwiązania. Począwszy od systemów stomatologicznych i protetycznych 3D Systems i Stratasysa, poprzez protezy i implanty drukowane m.in. z metalu, a skończywszy na druku 3D tkanek, w czym specjalizuje się m.in. amerykańskie Organovo. Niestety głównym ograniczeniem w tej sferze w dalszym ciągu pozostaje wysoka cena urządzeń, które w przypadku Polski stanowi w dalszym ciągu sporą barierę rozwojową. Tymczasem okazuje się, że czasem nie potrzeba wcale jakiegoś specjalistycznego urządzenia by pomóc najbardziej potrzebującym. Wrocławska firma PriPla udowodniła niedawno, iż można osiągnąć niesamowite rzeczy za pomocą zwykłej niskobudżetowej drukarki 3D, drukującej z plastiku!
PriPla (Print&Play) to marka powstała 1,5 roku temu w efekcie połączenia sił amatorów druku 3D oraz projektantów wzornictwa przemysłowego. Jest jednym z pierwszych w Polsce otwartym punktem z drukarką 3D dostępną dla wszystkich. Pracownia zajmuje się projektowaniem części zamiennych, produktów personalizowanych i szerzeniem wiedzy o tej technologii w postaci bezpłatnych, otwartych pokazów dotyczących tematyki druku 3D. Na początku sierpnia do pracowni zgłosił się tata ośmioletniej Julii, która urodziła się z niewykształconą lewą dłonią. Ojciec dziewczynki zwrócił się z zapytaniem do projektantów czy są oni w stanie wydrukować i złożyć protezę, którą znalazł w internecie jako projekt Open Source? Projektanci PriPla, nie zastanawiając się długo, przystąpili do pracy…
Początki drukowanych protez zapoczątkował w maju 2011 roku Richard Van As stolarz, z Johannesburga, który podjął decyzję o stworzeniu dla siebie protezy palców w dzień, w którym je stracił. Po dokonaniu researchu zdał sobie sprawę, że dostepne gotowe protezy nie są wystarczająco dopasowane do dłoni oraz są one w małym stopniu funkcjonalne. Podjął współpracę z Ivanen Owenem, mechanikiem z Waszyngtonu, a do współpracy przy projekcie, która odbywała się zdalnie przez internet, używali drukarek 3D firmy MakerBot Replicator. Van As i Owen wymieniali się koncepcjami, szkicami i plikami, testując na bieżąco nowe rozwiązania. Początkowo projekt był zorientowany na stworzenie protezy dedykowanej dla Richarda, ale z czasem do projektantów zaczęli zgłaszać się rodzice dzieci z wrodzonymi wadami kończyn górnych. W konsewkencji czego twórcy postanowili udostępnić pliki do druku i instrukcje na Thingiverse. Zapewniając tym samym dostępność protezy dla wszystkich potrzebujących. 
Pan Artur z Wrocławia (tata ośmioletniej Julii), natrafiwszy na link do projektu protezy, zapragnął przekonać się czy rzeczywiście tego typu proteza sprawdzi się w przypadku jego córki. Jak się okazuje protezy dłoni dla dzieci mają bardzo wysokie ceny, a czas oczekiwania na nie jest długi. Co więcej – dostępne na rynku protezy stanowią nieruchome imitacje dłoni, przypominające wyglądem rękę manekina. Dodatkowo, gdy dziecko rośnie, konieczna jest wymiana protezy, co niesie za sobą kolejne koszty, stanowiące duże obciążenie finansowe dla rodziców. Aktualny stan rzeczy nie pozwala na polepszenie jakości życia dzieci z tego typu wadami.
Proteza, którą wydrukowano w PriPla jest ruchoma, nadgarstek dziewczynki jest jednocześnie dźwignią zaciskania palców. Główne części protezy były drukowane w technologii FDM materiałem ABS, na drukarce MakerBot Replicator 2X. Cały model został przeskalowany do wielkości zdrowej ręki dziewczynki. Największym wyzwaniem przy projekcie było opracowanie systemu rzepów do modelu, pozwalający na dobry zacisk kończyny w protezie, który dopasowywano i uszyto na zamówienie.
Od kilku tygodni Julia nosi protezę, testując jej użyteczność. Dziewczynka jest zadowolona z dotychczasowych efektów, co niezmiernie cieszy projektantów, ponieważ intencją całego przedsięwzięcia jest to, aby proteza była funkcjonalna i w spełniała swoje zadanie. Obecnie prowadzone są prace nad drugą wersją protezy dla Julii, którą na bazie wcześniejszego projektu projektanci chcą usprawnić.
Projekt spotkał się z dużym zainteresowaniem mediów głównego nurtu – informacja na ten temat pojawiła się m.in. w Dzień Dobry TVN. Jednakże najważniejsze w całym przedsięwzięciu było to, że udało się pomóc małej Julii, jak również dać nadzieję innym rodzicom borykającym się z tym problemem do szukania dużo tańszych – i lepszych rozwiązań. Choć technologia druku 3D wciąż boryka się z szeregiem problemów i ograniczeń, powyższy przykład udowadnia, że nawet dzięki niskobudżetowej drukarce 3D drukującej ze zwykłego plastiku można nie tylko realnie pomagać, to wręcz umożliwiać ludziom normalne funkcjonowanie.
Więcej informacji na ten temat można znaleźć na blogu E-nabling The Future, który jest internetowym centrum społeczności zainspirowanej pracą Richarda i Ivana, a na którą obecnie składają się setki majsterkowiczów, inżynierów, entuzjastów druku 3D, terapeutów zajęciowych, nauczycieli, studentów, projektantów, artystów i rodzin. Ich celem jest tworzeniem coraz to nowszych i lepszych rozwiązań w protezach kończyn górnych. Jedną z najpopularniejszych protez tego typu jest Cyborg Beast autorstwa Jorge Zuniga i jego zespółu z Creighton University.
Źródło: www.pripla.pl
Grafika: materiały prasowe
