Coroczna konferencja InterNanoPoland zgromadziła wyjątkowe grono przedstawicieli świata nauki i biznesu w świecie nanotechnologii. W czasie wydarzenia miała miejsce sesja „3D printing and nanotechnologies”, która miała na celu zapoznać słuchaczy z osiągnięciami w tej dziedzinie oraz przybliżyć tematykę projektów realizowanych przez prelegentów.
Prezentacja prof. dr. Henninga Zoza pt. Make more with less – Aadditive manufacturing process and advanced materials, HKP AND NANOTUN3D stanowiła świetne wprowadzenie do tematu i zawierała liczne przykłady zastosowania metod przyrostowych w przemyśle a także wskazywała jakie wyzwania stoją przed firmami. Był to sygnał dla zgromadzonych naukowców, jakie potrzeby deklaruje przemysł.
Dr Aleksandra Małachowska (Politechnika Wrocławska, Wydział Mechaniczny) swoją prezentację poświęciła wynikom badań otrzymanym w projekcie “Wytwarzanie proszków na bazie żelaza o podwyższonych właściwościach dla technik generatywnych o akronimie ClusterMat”. Po wyborze odpowiednich stopów, naukowcy z Politechniki Wrocławskiej przeprowadzili frakcjonizację proszków stosując metody m.in SLM czy PTA. Tak otrzymane proszki zcharakteryzowano m.in za pomocą dyfrakcji rentgenowskiej. Przeprowadzono także próby wykorzystania wytworzonych materiałów w praktyce.
Na temat badań dotyczących ceramiki tlenku itru mówił dr Pavel Ctibor (Institute of Plasma Physics, Praga). W badaniach prowadzonych w Pradze, tlenek itru został wypalony przez spiekanie plazmą iskrową (SPS) przy użyciu komercyjnie dostępnego proszku nanometrycznego. Zbadano wpływ procesu SPS i późniejszego wyżarzania na mikrostrukturę, skład fazowy i właściwości dielektryczne. Kolor tego materiału okazał się niewrażliwy na radykalne zmniejszenie atmosfery w aparacie SPS (niezbędny do tego procesu z powodu tłoków węglowych i matrycy stosowanej do zagęszczania proszku).
Praktyczne zastosowanie technik przyrostowych przedstawił dr Piotr Kowalczewski z firmy XTPL. Firma prowadzi prace badawczo-rozwojowe (B+R) mające na celu rozwinięcie technologii ultra precyzyjnego drukowania nanomateriałów. Precyzyjny druk obwodów elektrycznych może znaleźć zastosowanie w produkcji ekranów dla telewizorów i smartfonów, ogniw słonecznych czy zabezpieczeń antypodróbkowych.
Jak szerokie zastosowanie mają techniki additing manufacturing w produkcji bioimplantów przedstawił Paweł Ślusarczyk (CD3D) oraz Grzegorz Kaszyński (Sygnis). Rozwiązania techniczne z szansą na wdrożenie w szybko rozwijającej się dziedzinie biodruku mogą być rozwiązaniem w produkcji m.in spersonalizowanych implantów.
Pełna galeria zdjęć dostępna na profilu Facebook’owym Fundacji Wspierania Nanonauki i Nanotechnologii NANONET. Projekt współfinansowany przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju w ramach Programu CORNET.
Centrum Druku 3D było oficjalnym partnerem wydarzenia.
