Niedawno powstał nowy proces drukowania 3D, który może znacznie obniżyć bariery dla druku 3D: SIS – selektywne hamowanie spiekania metalowego proszku (Selective Inhibition Sintering). Koncepcja została opracowana i opublikowana w wrześniu 2014 przez Paymana Torabiego, Matthew Petrosa i Behrokh Khoshnevisa z Uniwersytetu Południowej Kalifornii. Ale najpierw trochę tła. Druk 3D z metalu odbywa się poprzez „selektywne spiekanie” (Selective Sintering) lub „selektywne osadzanie” (Selective Deposition). W selektywnym spiekaniu źródło ciepła (zwykle lasera dużej mocy) łączy ze sobą metalowe cząstki składające na kształt obiektu. W selektywnym osadzaniu metalu materiał topi się i osadza na każdym miejscu odpowiadającym kształtu obiektu. Nowy proces, oferuje zupełnie inny sposób. Zamiast samego zgrzewania obiektów ze złoża cząstek metalu, stosuje się specjalny inhibator (roztwór spowalniajacy) na obwodzie przedmiotu. Następnie metalowy proszkek wypala się w piecu i stapia cząstki metalu, które nie zostały zahamowane. Cząstki pokryte inhibatorem pozostają luźne.
Ma to wiele zalet w stosunku do obecnych procesów:
- ciekły roztwór hamujący może być szybko instalowany przy użyciu znanych technologii atramentowych w bardzo wysokiej rozdzielczości
- ciecz spowalniająca wymaga bardzo mało energii w porównaniu do laserów lub łuków wysokiego napięcia stosowanych w innych procesach
- drukowanie może być znacznie szybsze ze względu na szybkość atramentowej technologii oraz to, że piec stapia cały obiekt jednocześnie
- przedmioty wykonane z użyciem technologii SIS są wytrzymalsze niż stopione cząstki metalu i nie mają żadnych wiązań czy dodatków a temperatury procesu topnienia można dokładnie kontrolować.
Zespół zbudował prototyp maszyny zdolnej do realizacji techniki SIS i faktycznie wyprodukowali kilka użytecznych przedmiotów metalowych, takich jak klucz prezentowany na zdjęciu powyżej.
Nie jestem pewny czy nowy proces wstrząśnie przemysłowym drukiem 3D z metalu, po jego wprowadzeniu na rynek. Jest to jakiś krok ale cena drukarki (ok. 5000$) bardziej oscyluje w okolicy zastosowań przemysłowych niż w możliwości postawienia drukarki w biurze. Należy spodziewać się, że z czasem same drukarki 3D zostaną rozwinięte na tyle, aby być znacznie tańsze i bardziej skuteczne.
Źródło: www.fabbaloo.com
