Stratasys – twórca najpopularniejszej metody przyrostowej FDM, to zarazem jedna z najdłużej działających firm na rynku, której początki sięgają 1989 r. Przez 34 lata działalności, Stratasys dorobił się jednego z największych portfolio przemysłowych drukarek 3D w branży, a wiele maszyn działa w środowisku klienckim od dobrych kilkunastu lat. To niestety wiąże się z pewnym obciążeniem dla producenta, który musi utrzymywać wsparcie techniczne dla urządzeń, których od wielu lat nie ma już w sprzedaży. Dlatego co kilka lat podejmuje trudną dla użytkowników, ale konieczną dla niego decyzję o zaprzestaniu „starych” serwisowania drukarek 3D – co wydarzy się już na początku przyszłego roku.
W lutym 2024 r. Stratasys zaprzestanie wspierać, serwisować i dostarczać części zamienne do siedmiu modeli drukarek 3D typu FDM: mojo 3D Printer, Dimension BST 1200es 3D Printer, Dimension SST 1200es 3D Printer, Dimension Elite 3D Printer, Fortus 250mc System, uPrint SE 3D Printer, uPrint SE Plus 3D Printer. Równocześnie firma ogłosiła, że nadal będzie sprzedawać materiały do drukarek 3D uPrint i Fortus 250, ale będzie się to wiązać z zauważalnym wzrostem cen.
Większość z w/w drukarek 3D powstało albo w drugiej połowie lat 00-nych albo na początku lat 10-tych XXI wieku, tj. przed nastaniem dominacji tanich, amatorskich i desktopowych urządzeń spod szyldu MakerBota, Ultimakera, czy Prusy. Przykładowo, zapomniany dziś model mojo, stanowił dość nieudolną pod względem komercyjnym próbę konkurowania z MakerBotem i Ultimakerem na rynku desktopowym. Urządzenie oferowało obszar roboczy na poziomie zaledwie 127 x 127 x 127 mm, za to kosztowało aż 9.900 dolarów – wielokrotność tego co prostsze pod względem konstrukcyjnym MakerBot Replicator 2 czy Ultimaker Original lub Ultimaker 2.
Z drugiej strony przemysłowe drukarki 3D z serii Dimension pracują do dziś, w dalszym ciągu oferując całkiem niezłą jakość wydruków i niezawodność eksploatacji. Aby docenić klasę tych urządzeń, należy wspomnieć, że pierwsze modele tych drukarek 3D zostały wprowadzone na rynek na początku 2002 roku w cenie 29.900 dolarów. Drukarki 3D Dimension pracowały głównie z ABS i bazowały konstrukcyjnie na wcześniejszym modelu – Prodigy.
Źródło: www.fabbaloo.com
