Pośród firm w których najczęściej wykorzystywane są rozwiązania z zakresu fotopolimerowego druku 3D obok przedsiębiorstw z branży jubilerskiej, równie istotną część stanowią pracownie stomatologiczne oraz ortodontyczne. Najlepszym tego przykładem mogą być zakończone w ubiegłym miesiącu targi LMT Lab Day w Chicago, gdzie praktycznie każdy z największych światowych producentów drukarek 3D, zaprezentował co najmniej jedną nowość.
Rynek europejski rozwija się niemniej intensywnie, czego przykładem jest chociażby hiszpańska firma Microlay, która swoje urządzenia skupia właśnie wokół zastosowań stomatologicznych. Jej najnowszym urządzeniem jest drukarka 3D Versus.
Hiszpańska firma Microlay wyspecjalizowała się w fotopolimerowych drukarkach 3D, działających w oparciu o technologię DLP, które ukierunkowane są na szeroko pojętą branżę stomatologiczną. Jej głównym celem jest tworzenie urządzeń, które zapewniać będą możliwie najwyższą precyzję oraz przede wszystkim powtarzalność.
Microlay Versus to bezpośredni następca, zaprezentowanej w 2016 roku, drukarki 3D DentalFab. Najnowszy model skupia się głównie na ulepszeniu oraz rozszerzeniu możliwości swojej poprzedniczki. Najważniejszą kwestią do poprawy była właśnie, wspomniana powyżej, powtarzalność, czyli to co jest najważniejsze nie tylko w branży stomatologicznej, ale we wszystkich zagadnieniach związanych z medycyną.
Nawet najdokładniejsza i najbardziej precyzyjna drukarka 3D nie będzie w stanie zaspokoić potrzeb tego sektora, jeśli wydruki z niej będą nieprzewidywalne. Na powtarzalność wpływa wiele zmiennych, a sukces osiągniemy wówczas, gdy ich liczbę ograniczymy do minimum lub będziemy w stanie dobrze je kontrolować.
Do najważniejszych zmiennych zaliczyć możemy przede wszystkim orientację modelu w przestrzeni roboczej, struktury podporowe, optykę, światło które polimeryzuje żywicę oraz temperatura panująca wewnątrz komory. Nad ostatnim parametrem czuwa (w omawianej maszynie) zaimplementowany przez producenta system ogrzewania za pomocą strumienia ciepłego powietrza. Jego celem jest utrzymanie optymalnego mikroklimatu dla danej żywicy oraz poprawienie jakości struktury zewnętrznej drukowanych obiektów.
W urządzeniu zastosowano źródła światła UV, których długość fali wynosi 385 nm oraz 405 nm. Pierwsza z nich ma zapewnić szybkie utwardzenie, nawet najbardziej transparentnej żywicy, druga to klasyka dla drukarek 3D tego typu, która pozwala na korzystanie z szerokiego spektrum żywic firm trzecich. Specjalny system ma być odpowiedzialny za optymalizację doboru światła, pozwalając na uzyskanie możliwie najlepszego rezultatu oraz minimalizację efektu pogorszonej jakości druku na obrzeżach obszaru roboczego.
Pośród rozwiązań mających uprzyjemnić oraz ułatwić pracę z Versus znajdziemy między innymi komunikację za pomocą USB lub WiFi, wbudowaną kamerę do monitoringu, wbudowany filtr przeciwpyłowy, umożliwiający drukowanie 3D w warunkach o wysokim zapyleniu, wysoką prędkość druku 3D, która wynosi około 50 mm na godzinę oraz niskie zużycie energii elektrycznej. Cena urządzenia nie jest jeszcze znana.
Specyfikacja:
- obszar roboczy: 125 x 70 x 180 mm,
- rozdzielczość XY: 65 mikrometrów,
- maksymalna rozdzielczość w osi Z: 1 mikrometr,
- źródło światła: dioda UV o długości fali 385 nm i 405 nm,
- komunikacja: WiFi, Ethernet, USB,
- wymiary: 350 x 424 x 624 mm,
- waga: 45 kg,
- oprogramowanie: Print Studio.
Źródło: www.3ders.org
