Przedstawiamy drugą część poradnika dotyczącego podstawowych funkcji najnowszej wersji oprogramowania Cura 2.4.0. Retrakcja, adhezja, support… Czas dowiedzieć się co kryje się pod tymi pojęciami?
Jeżeli jesteś tu po raz pierwszy, upewnij się czy zapoznałeś się z wcześniejszym artykułem, opisującym podstawy slicera?
#5 Retrakcja
Proces retrakcji polega na zatrzymaniu i cofnięciu materiału z dyszy głowicy, kiedy mamy do czynienia z powierzchniami nieciągłymi. Skutkiem ubocznym nieprawidłowo dobranych parametrów retrakcji jest charakterystyczna pajęczyna, która tworzy się np. pomiędzy dwoma modelami wykonywanymi podczas jednego procesu druku 3D.
Cura domyślnie umożliwia retrakcję filamentu. Nie zaleca się jednak korzystania z tej funkcji jeśli nie jest konieczna, ponieważ może doprowadzić do blokowania materiału w extruderze, co może nastręczać użytkownikowi kłopotów.
Wśród ustawień zaawansowanych można dostosować również prędkość retrakcji oraz odległość o jaką cofa się filament w extruderze. Mimo, że slicer podaje nam wartości domyślne, to z pewnością nie są to ustawienia, które ZAWSZE uratują wydruk przed plątaniną nitek filamentu. Nie istnieje ustawienie retrakcji idealne dla wszystkich modeli – zazwyczaj dostosowanie ustawień przebiega metodą prób i błędów.
#6 Budowanie podpór (support)
Oprogramowanie buduje podpory w miejscach, w których mogłoby dojść do niepożądanego zjawiska nakładania warstw materiału w powietrzu. W takim wypadku dochodzi do tworzenia zwisów materiału, które dyskwalifikują wydruk pod względem estetycznym.
To gdzie zostaną umieszczone podpory zależy przede wszystkim od wartości kąta, jaką podamy w ustawieniach Cury. Jednak czy możesz przewidzieć, czy projekt wymaga podpór bez użycia oprogramowania?
Można spróbować określić niezbędną ilość podpór, korzystając z zasady YHT:
- Y – wszystko co ma kształt litery Y może zostać wydrukowane bez supportu; jeżeli kąt pomiędzy dwoma górnymi częściami litery powiększy się będą one jednak niezbędne
- H – wszystko o kształcie H potrzebuje dodatkowych wsporników (tzw. mosty)
- T – jeżeli coś przypomina tę literę, to wymaga dodatkowego wsparcia, aby uniknąć opadnięcia części materiału.
Oprogramowanie pozwala również na dostosowanie typu podpór. Support może być budowany jedynie na obszarze wydruku ( Touching Build Plate) lub wszędzie (Everywhere).
#7 Raft & brim
Często to kilka pierwszych warstw wydruku decyduje o tym, czy model zostanie wykonany poprawnie. Wszystko zależy od tzw. adhezji, co oznacza przyczepność pomiędzy materiałem a stołem. Aby zwiększyć szansę na to, że element nie odklei się w czasie wydruku stosuje się następujące struktury:
- Raft ma formę poziomej siatki, na której umieszczony jest wydruk. Przydatny jeżeli drukujemy elementy o małej powierzchni styku ze stołem, lub o niekoniecznie płaskiej podstawie. Opcje raftu można dowolnie modyfikować.
- Brim to kilka obrysów wykonanych wokół właściwego wydruku, co zmniejsza ryzyko odklejania się modelu od stołu. Warto zastosować w przypadku materiałów o dużym skurczu (ABS). Oprogramowanie umożliwia ustalenie szerokości (wartość domyślna to 8 mm).
- Skirt w przeciwieństwie do powyższych nie ma kontaktu z wydrukiem. Ma formę pojedynczego obrysu, który pomaga w prawidłowym rozpoczęciu procesu druku 3D.
