Rada Unii Europejskiej ustaliła w tym tygodniu swoje stanowisko dotyczące planowanej nowelizacji dyrektywy o ochronie prawnej wzorów. Celem jest zaktualizowanie przepisów dotyczących ochrony wzorów przemysłowych wytwarzanych przy użyciu technologii druku 3D. Wzór przemysłowy definiuje się jako zewnętrzny wygląd produktu, a atrakcyjność wizualna kreowana przez projektantów często decyduje o wyborze konsumenta między produktami. Ochrona takiego projektu przed naśladowaniem jest kluczowa dla zachowania przewagi konkurencyjnej i wartości produktu.
Proponowana aktualizacja ma na celu dostosowanie prawodawstwa z lat 1998-2002 do współczesnych realiów, ułatwiając rejestrację wzorów na terenie Unii Europejskiej oraz ujednolicając procedury pomiędzy systemem europejskim a krajów członkowskich. W nowych przepisach uwzględniono także specyfikę wzorów tworzonych w technologii druku 3D.
Negocjacje pomiędzy Radą Unii Europejskiej a Parlamentem Europejskim rozpoczną się po ustaleniu stanowiska przez europosłów.
Nowa rzeczywistość vs stare prawo
Inicjatywa Rady UE stanowi ważny krok w kierunku dostosowywania europejskiego prawodawstwa do wyzwań ery cyfrowej oraz rosnącego znaczenia wytwarzania przerostowego w przemyśle. Fakt, że Rada UE zdecydowała się zaktualizować dyrektywę o ochronie prawnej wzorów, wskazuje na rosnące znaczenie i popularność technologii druku 3D w Europie. Technologia ta przynosi innowacje i nowe możliwości dla firm, ale jednocześnie rodzi wyzwania w zakresie ochrony własności intelektualnej.
Aktualne prawodawstwo pochodzi z lat 1998-2002, co czyni je nieaktualnym w kontekście technologii druku 3D, która zyskała na znaczeniu dopiero po roku 2010. Przykładem takich kwestii może być np. skanowanie 3D i druk 3D obiektów architektonicznych, pomników lub rzeźb, które podlegają prawom autorskim ich twórców, ale z drugiej strony – w momencie gdy znajdują się w przestrzeni publicznej, mogą być dowolnie powielane i komercjalizowane np. w postaci zdjęć, lecz odwzorowywanie ich w postaci fizycznej (w skali) jest wciąż niejednoznaczne. W kwestii projektów przemysłowych lub konsumenckich, do rozwiązania pozostaje kwestia samodzielnego projektowania i produkowania części zamiennych lub adapterów do istniejących produktów.
To wszystko powinno być jednoznacznie określone i zdefiniowane, aby wykluczyć aktualną sferę interpretacji nieadekwatnych przepisów do nowej rzeczywistości.
Źródło: www.infor.pl
