W miniony piątek (30.06.2017 r.) na Politechnice Wrocławskiej odbyła się pierwsza edycja konferencji Additive Manufacturing Meeting, poświęcona szerokiemu spektrum wykorzystania technologii przyrostowych w przemyśle i medycynie. Na miejsce stawiła się absolutna czołówka przedstawicieli branży wysokobudżetowych systemów do druku 3D, jednakże nie zabrakło także przedstawicieli sektora niskobudżetowego. Czego można było się dowiedzieć na konferencji, co zostało zaprezentowane na stoiskach poszczególnych firm oraz czy było warto tam być – o tym wszystkim dowiecie się z poniższej relacji…
Konferencja została zorganizowana przez Centrum Zaawansowanych Technologii Wytwarzania (CAMT-FPC) Politechniki Wrocławskiej – jedno z największych i najlepiej wyposażonych tego typu jednostek naukowo-badawczych w Europie. Miejscem wydarzenia była Strefa Kultury Studenckiej przy ul. Hoene-Wrońskiego 10. Na parterze swoje produkty i rozwiązania prezentowały zaproszone na konferencję firmy, natomiast na piętrach I i II odbywały się wykłady.
Wśród przedstawicieli branży druku 3D, którzy prezentowali swoją ofertę podczas wydarzenia mogliśmy zobaczyć m.in.: 3D Lab, 3dl.tech, 3D Printers (HBot3D), Bibus Menos (partner strategiczny), Canon, Materialise, Solveere (partner strategiczny), czy Wadim Plast (partner główny). Dodatkowo wśród prelegentów znaleźli się przedstawiciele 3DCenter, SLM Solutions i Technology Applied. Sektor przemysłowy reprezentowali ponadto m.in. APX Technologie (przedstawiciel Matsuura), PZL Mielec i Wojskowa Akademia Techniczna, a sektor medyczny Bionanopark, Fraunhofer IWS i Uniklinikum Drezno oraz Materialscare.
Dodatkowymi atrakcjami było także zwiedzanie laboratoriów CAMT-FPC oraz wieńczący konferencję rejs po Odrze i uroczysta kolacja.
Na stoiskach poszczególnych firm zaprezentowano szereg fantastycznych jak zwykle wydruków 3D wykonanych przy użyciu zróżnicowanych technologii przyrostowych: fotopolimerów, metali, sproszkowanych poliamidów, czy termoplastów. Solveere przygotowało kilka fantastycznych aplikacji wykonanych metodą odlewania próżniowego (Vacuum Casting). 3D Lab prezentował super małe i precyzyjne modele wykonane z metalu, przy pomocy maszyny ORLAS Creator, której od niedawna jest dystrybutorem. Na stoiskach Bibus Menos i Wadim Plast dominowały wydruki 3D z metalu, jednakże na tym pierwszym nie zabrakło także super precyzyjnych modeli wykonanych w technologii DLP autorstwa Rapid Shape – firmy, której Bibus Menos również jest od niedawna dystrybutorem w kraju.
Canon prezentował rozwiązania firmy 3D Systems – w tym wiele wydruków 3D opisywanych w case studies w ramach AKADEMII DRUKU 3D Canon. Jak zawsze na wyróżnienie zasługuje także Materialise, które przygotowało kilka ciekawych aplikacji z sektora przemysłowego i lotniczego.
Jednakże najważniejszą częścią konferencji były wykłady. Minusem całego wydarzenia było to, że odbywały się one w dwóch blokach tematycznych w tym samym czasie – prowadziło to niestety do dość trudnych wyborów, na który wykład się zdecydować, ponieważ każdy niósł ze sobą dużą dawkę cennej wiedzy.
Z wykładów na jakich byłem (zaznaczam przy tym, że nie byłem na wszystkich), najlepiej wspominam wystąpienie Piotra Mikulskiego z Bibus Menos oraz dr Marcina Elgalala z Bionanoparku. Mikulski poświęcił swoje wystąpienie technologii druku 3D z metalu, a konkretnie problemom i wyzwaniom jakie stoją przed wdrożeniem tej metody do produkcji seryjnej w przemyśle. Prezentacja była daleka od hurraoptymizmu i w wielu miejscach tonowała entuzjastyczne oczekiwania, że druk 3D „już za chwilę” trafi na stałe do hal produkcyjnych największych koncernów lotniczych, czy motoryzacyjnych. Wykład przypadł mi do gustu o tyle, że przypominał pod tym względem niektóre nasze publikacje, dzięki którym otrzymaliśmy przydomek „Centrum Demotywacji 3D„. Bardzo szczera i bardzo pouczająca prezentacja.
Jeśli chodzi o wykład Marcina Elgalala, to tak jak doskonale wiedziałem czego mogę się po nim spodziewać (na co dzień współpracujemy z Bionanoparkiem, mając siedzibę w jednym budynku), tak opisywane przez niego case studies dotyczące projektowania, a następnie frezowania lub drukowania 3D indywidualnych implantów kości twarzoczaszki zawsze stoją na bardzo wysokim poziomie.
Pozostałe wykłady stały oczywiście na równie wysokim poziomie merytorycznym. Osobiście żałuję, że nie dotarłem na wykład Macieja Patrzałka z Solveere, który prezentował nową maszynę SLS, która ma wkrótce szansę sporo namieszać na rynku druku 3D…
Podsumowując, wydarzenie było bardzo udane i bardzo cieszę się, że udało mi się na nie dotrzeć. Organizatorzy położyli duży nacisk na segment wysokobudżetowy ukierunkowany na rozwiązania profesjonalne i była to bardzo dobra decyzja. Miejmy nadzieję, że doczekamy się kolejnych edycji konferencji, jak również tego, że tego typu imprez będzie jeszcze więcej…
Zdjęcia: Krzysztof Mazur, Politechnika Wrocławska
