Raport Ricoh 3D sugeruje, że technologie kompozytowego druku 3D znajdują się na krawędzi wejścia w nurt produkcji przemysłowej

Ricoh – japoński koncern specjalizujący się w produkcji sprzętu biurowego, rozwiązaniach do druku produkcyjnego, systemach zarządzania dokumentami oraz usługach IT, od 2015 r. działa z powodzeniem w branży przemysłowego druku 3D, rozwijając autorską linię drukarek 3D typu SLS. Firma przygotowała wspólnie z Impossible Objects raport dotyczący przełomowych technologii druku 3D, w którym stwierdza, że produkcja addytywna oparta na materiałach kompozytowych może stać na skraju „przełomu jako popularnej metody produkcji„.

Według Ricoh 3D, materiały kompozytowe są używane w tradycyjnych zastosowaniach druku 3D w technologii FDM / FFF już od wielu lat, ale problemy związane z szybkością, kosztami i rozmiarami finalnych wydruków 3D stanowiły realne bariery w ich masowej implementacji. Równocześnie pojawienie się nowej technologii CBAM opartej o dwa ekstrudowane włókna ma szansę zrewolucjonizować branżę i utorować drogę do powszechnego przyjęcia tego rozwiązania technologicznego w przemyśle.

Technologia CBAM wykorzystuje proces łączący włókna węglowe lub szklane z drukiem proszkowym, w celu wytworzenia części, połączonych ze sobą za pomocą polimerów termoplastycznych, takich jak PEEK i PA12. Długie włókna w kompozycie wzmacniają materiał, podobnie jak sprężone stalowe cięgna w zbrojonym betonie.

W raporcie zbadano również, w jaki sposób skrócenie czasu cyklu CBAM może zmniejszyć zużycie mediów i zachęcić do bardziej zrównoważonego podejścia do wytwarzania przyrostowego. Ricoh 3D twierdzi, że w niektórych przypadkach skrócenie czasu cyklu może być ponad dziesięciokrotnie w porównaniu z konwencjonalnym drukiem 3D.

Tak opisuje to Mark Dickin, Engineering Manager w Ricoh 3D:

W porównaniu z materiałami z krótkich lub ciętych włókien, arkusze z długich włókien CBAM umożliwiają drukowanie 3D w pełni funkcjonalnych i wytrzymałych elementów punktowych z równomiernie rozmieszczonymi włóknami. PEEK i PA12 łączy się z włóknami węglowymi lub szklanymi, aby uzyskać płaskie, liniowe części z profilowanymi krawędziami, które trzymają się razem pod wpływem siły obrotowej”.

Doskonałym przykładem tego, jak technologia długich włókien CBAM może przewyższać tradycyjne materiały do ​​druku 3D jest produkcja płatów lotniczych, takich jak zespoły skrzydeł i ogona samolotu, a także łopaty drona i śmigła morskiego. Obecny druk 3D nie może zapewnić poziomu precyzji i wytrzymałości materiału wymaganego w tych zastosowaniach. CBAM może jednak tworzyć mocniejsze, lżejsze profile w bardziej złożonych projektach i zastępować cięższe materiały, takie jak aluminium.

Raport zawiera również studia przypadków, w których zastosowanie technologii CBAM pomogło przezwyciężyć bariery napotykane podczas wdrażania kompozytów w tradycyjnych zastosowaniach druku 3D, na przykładach z rynku motoryzacyjnego, elektroniki użytkowej i sportów wyczynowych.

Raport Ricoh jest dostępny do pobrania tutaj.

Źródło: www.rapidfab.ricoh-europe.com