Jak łatwo zauważyć, ostatnimi czasy trwa wyścig w produkcji różnego rodzaju materiałów wyróżniających się twardością, elastycznością, odpornością na trudne warunki, jak najbardziej wytrzymałych, przyjaznych środowisku, czy neutralnych dla organizmu ludzkiego. Równocześnie producenci starają się opracowywać tworzywa, dzięki którym będzie drukowanie 3D będzie coraz tańsze, coraz szybsze i coraz bardziej efektywne. Do rywalizacji dołączył start-up Poly6 ze swoim wynalazkiem – materiałem polimerowym pozyskiwanym z cytrusów. Firmą zainteresował się MIT włączając ją do programu STEX25.

CEO Poly6 – Keith Hearon, stworzył przepis na nowy materiał już w 2012 roku, na bazie występującego w skórkach owoców cytrusowych D-limonenu. Citrene, jak został nazwany „cytrusowym termoplastem„, jest przyjazny dla środowiska na dwa sposoby. Po pierwsze, jego produkcja wymaga nakładów energii nawet o 95% niższych niż przy produkcji innych tworzyw o porównywalnych właściwościach mechanicznych, po drugie, jest to materiał w pełni biodegradowalny.

Jednak to nie ekologiczność jest główną zaletą Citrene. Termoplast ten ma bowiem występować w różnych kombinacjach pod względem elastyczności i twardości, w zależności od potrzeb rozciągając się jak gumka recepturka bądź osiągając twardość porównywalną z twardością poliwęglanu – wszystko to przy jednocześnie dużej wytrzymałości. Co więcej, jest odporny na działanie promieniowanie UV oraz wilgoć, a także jest nietoksyczny. Wszystko to razem sprawia, że ta żywica jest wysokiej jakości materiałem o ogromnej ilości potencjalnych zastosowań – od powłok do drewna, po elektronikę. Poly6 ma zamiar  również wprowadzić do oferty materiały oparte nie tylko na cytrusach, o szerokiej gamie właściwości.

Obecnie na świeczniku MIT oraz Poly6 znajdują się możliwości używania Citrene w medycynie. Studenci MIT będą zgłębiać medyczne zastosowania żywicy z użyciem biodrukarki 3D Aether 1. Uniwersytet wybrał to urządzenie ze względu na możliwość wielomateriałowego druku 3D oraz zapewniające wysoką precyzję i jakość mikrozawory oraz systemy kalibracji.

Źródło: ilp.mit.edu via 3dprint.com
Grafika przewodnia: wuestenigel via Foter.com / CC BY

Klaudia Misztal
Studentka kierunku lekarskiego. Od kilku lat pośrednio związana z branżą FDM. Wbrew pozorom, pisze nie tylko o druku 3D w medycynie.

    Comments are closed.

    You may also like