CURA 4.4 z funkcją "celowych profili"

Dwa tygodnie temu Ultimaker zaprezentował najnowszą aktualizację oprogramowania CURA w wersji 4.4. Oprócz tradycyjnych poprawek dotyczących optymalizacji silnika cięcia modeli 3D oraz poprawiających wydajność, pojawiła się dość ciekawa funkcjonalność w postaci tzw. „celowych profili” (intent profiles). Pozwalają one na wydruk elementów w kilku trybach, dedykowanych do określonych zastosowań. Ponadto zoptymalizowano funkcję pozwalającą na ustawianie indywidualnych ustawień dla poszczególnych modeli na jednym stole roboczym, sprawiając że jest ona lepiej przystępna w użytkowaniu. Jak wyglądają nowości Ultimakera w praktyce…?

Od chwili wypuszczenia na rynek w 2016 roku dwugłowicowego modelu Ultimaker 3, holenderski producent sukcesywnie rozwija swoje produkty z myślą o sektorze przemysłowym i szeroko pojętych użytkownikach profesjonalnych. W tym samym kierunku podążają zmiany w oprogramowaniu CURA – w myśl zasady, że praca z nim ma być szybka, łatwa i jak najbardziej schematyczna w dobrym tego słowa znaczeniu. Od pewnego czasu użytkownicy mogą otwierać modele wykonane w wybranych programach klasy CAD bezpośrednio w CURA bez konieczności eksportu plików do formatu .STL oraz mają do dyspozycji całą gamę funkcjonalności związanych z bezprzewodową komunikacją z drukarką 3D (lub ich całymi farmami).

Nowa opcja w postaci profili celowych (intent profiles) jest kolejną zmianą, mającą na celu przyspieszyć i ułatwić pracę inżynierom wypuszczającym seriami kolejne modele 3D. Na chwilę obecną Ultimaker wprowadził cztery:

default – czyli standardowe, dotychczasowe ustawienia drukowania 3D
visual – dedykowane do druku 3D modeli poglądowych, prototypów wizualnych lub figurek; najlepiej będzie sprawdzać się tam, gdzie są potrzebne wyraźne detale i smukłe powierzchnie
engineering – dedykowane do druku 3D detali funkcjonalnych, narzędzi, o charakterze końcowym; w tym trybie zwiększona jest dokładność wymiarowa i ulepszone tolerancje
draft – najszybszy wariant wydruku; dostępny tylko z warstwą 0,2 mm.

Na potrzeby testu sprawdziliśmy czasy i zużycie materiału dla dwóch modeli referencyjnych – super dokładnego popiersia Supermana i kompletu elementów do złożenia imadła. Obydwa przykłady zostały przeprowadzone dla warstwy 0,15 mm (nie licząc draft), wypełnieniu 50% i podporach wykonanych z materiału budulcowego. Materiałem budulcowym był zielony ABS Ultimakera. Tak prezentują się wyniki dla poszczególnych modeli, zróżnicowane pod kątem danego trybu pracy:

Default = czas pracy: 1d 10h 10m | waga: 296 g
Visual = czas pracy: 1d 7h 25m | waga: 291 g
Engineering = czas pracy: 1d 18h 54 min | waga: 294 g
Draft = czas pracy: 0d 16h 39 min | waga: 284 g

Default = czas pracy: 1d 09h 21m | waga: 227 g
Visual = czas pracy: 1d 5h 59m | waga: 216 g
Engineering = czas pracy: 1d 10h 48 min | waga: 224 g
Draft = czas pracy: 0d 14h 27 min | waga: 209 g

Inna ciekawa funkcja to ustawienia dla poszczególnych modeli – czyli zestaw ustawień zaawansowanych dla poszczególnych modeli lub ich sekcji. Od teraz są łatwe do użycia z poziomu paska bocznego.

Wprowadzono także możliwość dodania informacji dla operatora drukarki 3D w trybie automatycznej pauzy. Można wtedy zapisać informację dla innej osoby niż ta, która przygotowuje model do druku 3D, co ma zrobić, gdy urządzenie automatycznie się spauzuje (np. jaki kolor filamentu wybrać, lub wykonać jakąś inną akcję z modelem).