Ewolucja drukowanych w 3D autonomicznych robotów

Naukowcy z Bristol Robotics Lab (BRL), University of York, Edinburgh Napier University i Free University of Amsterdam opracowują system wykorzystujący technologie przyrostowe, zdolny do produkcji autonomicznych robotów działających między innymi w warunkach ekstremalnego promieniowania jądrowego. System ten ma sztucznie odwzorowywać proces ewolucji w celu tworzenia coraz lepszych, wytrzymalszych i inteligentniejszych robotów.

Na początku tego roku konsorcjum naukowców rozpoczęło projekt Autonomous Robot Evolution, mający w zamierzeniu trwać cztery lata. Celem jest eksploracja nowych podejść do projektowania robotów funkcjonujących w ekstremalnych i niepoznanych dotąd środowiskach. Projekt ARE, po pięcioletnim poszukiwaniu funduszy na rozwój, został wsparty dofinansowaniem w kwocie 1 miliona funtów przez Engineering and Physical Sciences Research Council (EPSRC).

Dzięki pieniężnemu wsparciu BRL rozpoczął prace nad specjalnym systemem druku 3D, nazywanym przez naukowców „kliniką porodową” – ma bowiem służyć produkcji małych mobilnych robotów. Pierwszy etap produkcji obejmuje wykorzystanie wcześniej zaprojektowanych i wykonanych modułów elektronicznych tworzących czujniki i napęd, które będą odpowiedzialne za funkcje motoryczne robota. Elektronika będzie wkomponowana w proces druku 3D, tworząc integralną całość z wydrukowanymi częściami, stanowiąc nowatorskie podejście do budowy robotów.

Drugi etap obejmuje robotyczne „przedszkole”, w którym autonomiczne urządzenia mają się uczyć, a także testowanie pod względem wyuczonych zachowań i przydatności w specyficznych środowiskach, takich jak pozorowana elektrownia jądrowa. Informacje zdobyte na etapie testowania mają automatycznie być wykorzystywane do modyfikacji „ewolucji” robotów, tworząc jednostki coraz inteligentniejsze.

Jak tłumaczy Alan Winfield, profesor etyki robotów na University of the West of England, w którym mieści się pracownia BRL, dobór najbardziej pożądanych cech robotów ma prowadzić do tworzenia kolejnych generacji coraz lepszych jednostek, odwzorowując proces, w którym rolnicy sztucznie dobierają pożądane cechy roślin i zwierząt od tysięcy lat. Dotychczasowa „ewolucja” robotów jest zbyt powolna, a popyt na nie – bardzo duży.

Według Winfielda naukowcy nie wiedzą w jakim kierunku pójdzie robotyczna „ewolucja” i jak urządzenia będą wyglądać za jakiś czas – proces ewolucyjny może potencjalnie kształtować dowolne kształty i strukturę ciała. Badacze mają nadzieję, że stworzony przez nich system przyczyni się do powstania całych ekosystemów autonomicznych robotów działających w trudnych i szybko zmieniających się środowiskach.

Projekt ARE obejmuje również laboratorium badawczo-rozwojowe EPFL w Zurychu oraz Laboratorium Napędu Odrzutowego NASA.

Źródło: 3dprintingindustry.com